rouw na moeilijk huwelijk

gerdientje

05-02-2011 15:54

Hallo iedereen,
Zijn er meer mensen,waarvan hun man is overleden en er een erg dubbel gevoel over hebben.Hij is april 2009 overleden,55 jaar oud.
Mijn man had veel psychische problemen en dat was best wel zwaar,maar er waren ook goede dingen en dat is heeeel dubbel.
In het begin ging het wel goed met me,maar nu lukt het niet goed meer en zit ik ziek thuis vanwege onverwerkte rouw en in mijn huwelijk maar doorgaan en niet zeuren,zoals de psycholoog zegt.
Zijn er mensen die dit herkennen of ook hebben mee gemaakt?
Groeten,Gerdientje
anna.m

05-02-2011 23:54

Dag Gerdientje ,
Weet je wat ik zo fijn vind ,dat je zo eerlijk over je gevoelens spreekt ,een moeilijk huwelijk en dan de rouw over het verlies van je man .
Hebben we niet geleerd “”Over de dode niets dan goeds“” ?
Laatst had ik hier een gesprek over met iemand en die zei : “”Wat een onzin !“”
Dit was een pak van mijn hart ,laten we eerlijk zijn ,het verlies van een dierbare is vreselijk en natuurlijk hebben we van de dierbare gehouden ,maar soms ook helemaal niet en zoals ik lees in jouw berichtje heb je het zwaar gehad tijdens je leven met jouw partner .
Ieder mens heeft zijn positieve en negatieve kanten en waarom mogen we die niet benoemen ? alleen maar om dat iemand er niet meer is ?
Gerdientje dat dubbele gevoel ,sta je absoluut niet alleen in .
Ik denk dat gesprekken met de psycholoog je zeker verder kunnen helpen .
warme groet Anna
ria

06-02-2011 14:42

Hallo Gerdientje.
Het lijkt mij normaal dat je nu héél moeilijk zit. Punt één, in ieder huwelijk zijn er net zo goed moeilijke periodes toch?
En de psycholoog weet niet wat hij/zij zegt!!!!
Rouwen doet een mens ten alle tijden en mijn raad is, zoek afleiding, maar blijf bij jezelf. Je mag gerust zeggen,
Gerdientje, je hebt het al die jaren volgehouden met deze partner(hij heeft het natuurlijk ook moeilijk gehad).
Beloon zo nu en dan jezelf, met iets gezelligs(bloemetje?) en probeer positief te blijven . Maar luister alleen naar jezelf en niet naar zg. deskundigen!!!!!! Lieve groetjes. Ria.
gerdientje

07-02-2011 12:07

Hallo Anna en Ria,
Bedankt voor jullie reacties,
Anna wat jij zegt is erg herkenbaar je wilt niet achteraf allerlei nare dingen van je partner zeggen.
Ik ging vaak maar door met een “niet zeggen/zeuren”mentaliteit.En nu moet ik dat nog gaan uiten,omdat ik er vast door ben gelopen.
Ria jouw reactie begrijp ik niet helemaal.Vind je dat ik niet naar een psycholoog moet luisteren?
Groeten,Gerdientje
Hanna van zilver

07-02-2011 13:24

Dag met Hanna.
Natuurlijk is de fase van je leven waarin je iemand “verliest”heel moeilijk, heel pijnlijk ook.
Als dat niet zo zou zijn, zou het geheel ook niets te betekenen hebben gehad.
Liefde is nu een maal lijden.
En als je lijdt , heb je in ieder geval liefgehad.
Dat betekent ook, dat je in staat bent weer lief te hebben, opnieuw..
Natuurlijk moet je die ander niet vergeten, waarom ook?? Maar het krijgt pas een andere plaats in je ziel als je het geaccepteerd hebt, dat die ander ook vervelende dingen had.
En ook dat je dat helemaal niet mist.
Je komt dat zover dat je wel iemand mist om je heen , maar wie????
Het is bekend dat je door moet gaan met dat, wat in je is en dat, wat je ook deed voordat je hem kende……
Misschien je werk of je hobby's.
Er komt een nieuwe tijd , ook voor jou…
Laat het verleden maar rusten,,,,,,,,,,
Tenslotte telt er in het leven niet iets wat je hebt,
maar dat je met waardigheid kunt missen……..
Warme groet en veel optimisme.
Diana

07-02-2011 16:16

Een psycholoog die zegt dat je zeurt???
Ik zou eens vragen of hij/zij al aan dezelfde kant van de tafel heeft gezeten, in dezelfde situatie als jij zelf. Eens kijken wat daar voor antwoord op komt.
Persoonlijk zou ik direct voor een andere optie kiezen, een andere psycholoog of iemand anders met wie je goed kan communiceren.
Sterkte, Diana
gerdientje

07-02-2011 17:16

Hallo Diana,
Mijn psycholoog zegt niet dat ik zeur,maar dat ik zelf die instelling had tijdens de moeilijke tijden in mijn huwelijk,je wilt je man niet afvallen,hij had het ook moeilijk en ik moest de boel draaiende houden met 2 kinderen,dus ging ik maar gewoon door.
Ik had er meer over moeten praten en toen eigenlijk al hulp moeten vragen.
Groeten,Gerdientje
anna.m

07-02-2011 21:14

Dag Gerdientje ,
Ik denk dat zowel Ria als Diana niet goed jouw onderwerp hebben gelezen (aangezien de reactie van hun kant op de psycholoog )
groetjes Anna
Tineke53

07-02-2011 22:04

Hoi Gerdientje
Het overlijden van je partner is het ergste wat je in je leven mee kan maken…..het is niet vreemd dat je daarbij dubbele gevoelens hebt.
Nu jij je leven overziet, het leven dat je met je man had…zal je meerdere malen de woorden “had ik maar….” tegen jezelf zeggen.
Maar wat je voordat je man is overleden, toen het leven nog gewoon was, niet hebt gedaan valt niet meer terug te draaien…je hebt toen die keuze gemaakt…
Het lijkt me bijzonder moeilijk om naast het grote verdriet dat je hebt om je overleden man, ook nog eens tegen jezelf te moeten zeggen ik had het toen en toen anders moeten doen.
Dat was toen de keuze die je maakte onder die omstandigheden. Daar kan je je het beste maar proberen bij neer te leggen.
En dan te zeggen tegen jezelf: het was goed.
Jij en je man en iedereen zijn/ is uniek….twee verschillende personen die samenleven en die elk hun eigen goede dingen en ook verkeerde dingen hebben.
Zo is het leven.
Ik begrijp niet zo goed wat je onder “onverwerkte rouw” verstaat….
Iemand die rouwt om zijn overleden man bereikt niet ineens een eindpunt van nu is het afgelopen met rouwen. Hoe lang duurt rouwen??
Mijn man overleed ook begin 2009 …. ook ik rouw om hem….heb verdriet over hetgeen hem overkwam en hetgeen ons overkwam…we hadden geen keus; er gebeuren in je leven dingen waarbij je geen keus hebt…….hadden we die wel, dan was hij er nog geweest!
Dat verdriet en daarnaast het gemis van deze unieke persoon draag je altijd met je mee.
Op een gegeven moment vind je een manier om met dat verdriet, de pijn om te gaan. Maar het zijn net golfbewegingen, het verdriet komt en het verdriet gaat, maar is nooit helemaal weg.
Heftig en minder heftig, net weeën..maar je weet dat er na zo'n golf van verdriet weer even een beter moment komt…..
Probeer ook in dankbaarheid terug te denken aan de goede momenten die er waren……..Gerdientje je bent sterker dan je denkt! Je redt het echt waar!
Ik wens je heel veel kracht toe de komende tijd……..
Monique Evenhuis

15-02-2011 13:54

Beste Gerdientje,
Rouwen na het overlijden van een partner en verliesverwerking na een moeilijk huwelijk vallen zeker vaker samen. Probeer deze twee te splitsen om het overzichtelijker te maken. “Gewoon doorgaan” lost niets op, daarmee zal je beide wegstoppen en wordt de verwerking zwaarder. Bij verwerking horen de mooie en minder mooie kanten van iemand. Pijn en verdriet om een huwelijk wat je graag anders had mee willen maken is een andere verwerking.
Maak tijd vrij voor beide én leef in het nu, niet in wat achter je ligt, niet in de toekomst. geniet van de kleine dingen van de dag.
Monique Evenhuis
Jerabel Coaching & Structuuradvies

rouw na moeilijk huwelijk

gerdientje

anna.m

ria

gerdientje

Hanna van zilver

Diana

gerdientje

anna.m

Tineke53

Monique Evenhuis