Ik lees vandaag,het verdriet van zoveel mensen die hun kindertjes dachten veilig te kunnen plaatsen……..O mijn GOD, is dan niets meer veilig in deze klotewereld. . Ik ben zo boos, ik ben zo verdrietig, ik ben zo teneergeslagen, alsof iemand mijn hoofd heeft bewerkt mer een honkbalknuppel. Wat een klotewereld.
Als mijn lief hier naast me zat,,,,,,,,het had voor mij verschil gemaakt, niet voor de slachtoffers, maar hij had me door laten ademen.
Waar gaan we naar toe?????
Hallo Liza.
Ook mijn eerste gedachte was gisteren, wat is dit nu weer!
Deze dingen zijn van alle tijden, denk maar aan de mannen die vroeger door de paters enz……….
Maar wij verwachten, dat het in deze tijd niet kan gebeuren, want we denken dat alles gecontroleerd wordt.
Maar helaas , ondanks alle camera"s etc. kan het toch plaats vinden.
Ook ouders moeten er bovenop zitten en niet denken, het kind is hier veilig!
Nederlanders zijn helaas te tolerant en te goed van geloof!
Ik wijs niet met mijn vinger hóór, maar lieve mensen, pas toch op voor alle charlatans!
Ik wens alle slachtoffers alle kracht en vooral moed toe, om in de toekomst dit te kunnen verwerken.
Je laatste zin was; waar gaan we naar toe, maar liza, we zitten er midden in, en dat is de realiteit.
Adem rustig door en blijf op je hoede maar blijf houden van alle lieve mensen die je (zeker weten) kunt vertrouwen.
Liefs. Ria.
Walgelijk en nogal schokkend als justitie ook nog de indentiteit van diegene wil beschermen , dus niet wil vrijgeven ,
maar ik vraag me nog veel meer af , ik ben zelf werkzaam in de kinderopvang en vraag me af hoe dit in godsnaam kan gebeuren , als ik zie hoeveel mensen wij hebben rondlopen zou je zo denken dat er iets van sociale controle is , maar weet ook al te goed hoe link , sluw whatever deze mensen zijn .
zeer schokkend !!!!!!!!!
Lieve yvonne, ik schrik van je berichtje.Maar lieve schat, ik begrijp het wel. Je was 10 jaar schrijf je, en elk haartje in of op mijn lijf staat overeind. IK kan me de leeftijd niet herinneren, maar weet dat mijn hart bij je is.
Het spijt me dat ik niet eerder heb gereageerd, mijn computertje is stuk. Maandag ga ik langs de winkel om te vragen wat het me gaat kosten, en in de tussentijd heb ik van mijn zoon deze blikcomputer te leen gehad en lees ik wat mee op internet.Meiske, beloof me, ga rustig achterover zitten en laat deze toch wel zware maand komen en zie het mooie. Ik zie het wel, soms, zo midden in deze nacht bijvoorbeeld. Ik kijk uit over mijn stad. Ik ben een van die gezegende mensen. Eenzaam, maar met een uitzicht op een hele mooie stad. Morgen bijvoorbeeld sta ikmet mijn pyama nog aan, ochtendjasje dicht om me heen, uit het raam te kijken hoe mensen van heinde en ver naar onze kerstmartkt komen. Ik benijd ze, maar lach er soms om. Het enigste wat ik zou MOETEN doen is die winterjas en die makkelijke schoenen aan en me mengen in die menigte.Deel uit maken van dat vreugdegevoel van kerstmis en dat gevoel heb ik ook in die pyama, is dat stom of niet?
Dag lieve yvonne, je bent een lieve vrouw
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's