Hoe rouwen in december best mee kan vallen

  • Martin Sijtsma

    Ik heb een nieuw artikel op mijn blog gezet getiteld: “Hoe rouwen in december best mee kan vallen”

    December is de moeilijkste maand voor degenen die rouwen om het verlies van een dierbare. Waarom is dat eigenlijk zo?

    Om te beginnen is het vroeg en lang donker. Daardoor voelen we ons sneller somber. Het koude winterweer zorgt ook voor extra problemen, waardoor een gevoel van eenzaamheid de kop weer opsteekt. En dan de feestdagen Sinterklaas,Kerst en Oud- en Nieuw. Dit zijn de dagen die gewoonlijk in de familiekring worden doorgebracht en die vaak jarenlang volgens een bepaalde traditie worden gevierd. Op het moment dat jouw dierbare daar niet meer bij is, komt dat gemis extra hard aan. Daarbij komt nog, dat het vooral leuk, gezellig en feestelijk moet zijn. Als dat bij jou niet zo is, kun je je nog eens extra zielig voelen. Waarom zij wel en ik niet? Bovendien wensen we elkaar dan op oudejaarsavond ” Een gezond en gelukkig nieuwjaar” toe. Hoezo gelukkig, als je een dierbare hebt verloren. Je vraagt je juist af of je ooit wel weer gelukkig kunt worden. En hoezo gezond, je bent er nu wel achter dat gezondheid niet zo vanzelfsprekend is.

    Toch kun je wel wat doen om de december-maand zo goed mogelijk door te komen. Hier zijn 5 tips:

    Lees meer ….

  • Patricia

    Beste Martin,

    Ik heb je bericht gelezen plus de tips die je aangeeft. Ik denk dat het sterk afhangt hoever je in je rouwproces zit. Persoonlijk hoeven voor mij die feestdagen niet meer zo, maar ik heb kinderen, dus je kunt er niet omheen. Die zitten niet te wachten op een moeder die alleen maar loopt te huilen. Voor mij was de decembermaand altijd heel speciaal en bijzonder, keek er naar uit en had het hele huis versierd. Dat is nu niet meer zo. Ja, ik heb wel een kerstboom, en ja, we maken er met ons gezin iets van. Maar het gemis om mijn moeder blijft. Soms heel scherp, soms op de achtergrond, maar altijd aanwezig. Ik persoonlijk ben blij dat de maand straks voorbij is.

  • Bep

    Dag Martin,

    Je zal het uiteraard goed bedoelen maar rouwen is zwaar, en rouwen is in december erg zwaar.Rouwen is zwaarder dan werken in de haven.

    Natuurlijk doe ik aan Sinterklaas en Kerst voor mijn kleinkinderen. ze zouden beteutert zijn als De Sint geen kado'tje had gebracht en Oma maar lachen om die kids.

    Met Kerst opzitten en pootjes geven evenals met oud en nieuw,

    Maar in mijn achterhoofd zie ik nog 'n papa met zijn dochter, mijn zoon en kleindochter en zie ik nog een kleinzoon, ja ook de mijne met zijn opa, mijn man.

    Is het dan raar als je rouwt in december?Niet alleen in december maar allemaanden van het jaar is er wel iets, dan hun verjaardag, hun sterfdag,

    Is dat extra zielig voelen? Nee hoor, ik voel me niet zielig, ik prijs me gelukkig dat ik nog meer kinderen

    en kleinkinderen heb maar toch mis ik dat ene hele gezin en die kleine jongen en mijn man,en ook mijn moeder die ik allemaal in twee en half jaar verloren heb.

    En een gezond en gelukkig nieuwjaar wensen? Natuurlijk doe je dat want je hoopt dat die persoon die je dat wenst gezond en gelukkig wordt/blijft

    Ik vind niet dat rouwen in december mee kan vallen maar misschien ligt dat aan mij?

    Lieve Groet van Bep

  • Patricia

    Beste Bep,

    Ik ben het helemaal met je eens. Alle maanden zijn moeilijk, alleen is de maand december extra beladen vanwege de feestdagen en omdat je dan meestal samen met je familie bent. Degenen die er dan niet meer zijn, mis je dan enorm, gewoon omdat het niet meer compleet is. Wat je ook doet, er blijft een lege plek van diegene die er niet meer bij is, en die plek kan niet meer worden opgevuld. Net wat je zegt, je doet je best tijdens deze dagen, omdat je vaak niet anders kunt (kinderen, kleinkinderen). Maar als het alleen aan mij zou liggen, zou ik die feestdagen overslaan.

    Patricia

  • Diana

    Ik vind ook niet dat rouwen in december meevalt. Het gemis van mijn vader die in 2008 overleed, neemt in deze maand toch een grote plek in, in mijn leven. Ook hier staat de kerstboom en maken we het “gezellig” voor zover mijn hoofd er naar staat, maar net als vele anderen hoeven voor mij deze feestdagen niet meer. De eerste keer na zijn overlijden Kerst en Nieuwjaar leefde ik nog in een roes, maar de jaren hierna, maak je alles bewuster mee en denk ik ook veel meer aan mijn Pap, mijn maatje, die ik toch zo verschrikkelijk mis. Gelukkig heb ik een fijne man en zoon en ook mijn moeder nog, maar toch….. aan de Kersttafel en Oud en Nieuw was en is er toch een lege plek.

    Mijn Pap zit in mijn hart en is elke dag bij me en toch mis ik hem zo.

    Diana

  • Leon

    Persoonlijk vind ik het verhaal van Martin wat eenvoudig klinken.

    Denk dat het echt van persoon tot persoon verschilt hoe iemand rouwt en of iemand wel KAN rouwen.

    Van mij hoeven die feestdagen ook niet.

    Zou het liefst in november in een winterslaap vallen om pas eind januari weer wakker te worden.

    Wat het meest pijnlijk is, is wel het feit dat er veel mensen zijn die met hun gezin samen zijn met deze dagen, en dat je zelf weet dat jij dat nooit meer zult ervaren.

    Gelukkig kan ik ook nog genieten van het leven maar in deze periode lukt me dat minder goed dan anders.

    Ik laat dat gevoel van gemis en verdriet hebben ook gewoon binnenkomen, loop er niet voor weg, maar het is zo verrekte moeilijk, elk jaar weer.