papa lieve papa ik mis je zo!

Michael

09-10-2010 00:33

Mijn vader is 19 juli jl. overleden. Op 13 april belde ik hem op, hij klonk raar en vroeg pa is er iets je praat zo raar volgens mij heb je een beroerte. Naar het ziekenhuis, onderzoeken en het bleek een kleine tia. Maar op de vraag van de arts hoeveel drinkt u op een dag hadden we geen antwoord. hij dronk en rookte niet. waarom vraagt u dat: we zien een ernstige afwijking in uw bloedwaarden. Het bleek alvleesklierkanker. Tergend, pijnlijk, onwezenlijk en onmenselijk om te zien wat een mens in 3 maanden moet doorstaan. Van grote en gezonde man tot een wezenloos persoon met vreselijk veel verdriet en pijn. Nu is hij er niet meer en het ongeloof is nog steeds daar en wordt steeds heftiger. Het was en is mijn vriend, ik mis hem zo. Iedere dag bellen met elkaar, het kan niet meer. Het leven voor mij is veranderd, de onbevangenheid is er voorgoed van af. Het zal nooit meer hetzelfde worden! Hou van je pap, mis je en denk aan je!!!! dag lieve krentebol!!
Tineke53

09-10-2010 12:37

Gecondoleerd met het overlijden van je vader, Michael.
Niet te bevatten, bizar, oneerlijk, allemaal woorden die door je heen gaan, maar bovenal het grote gemis.
Om je heen gaat alles gewoon door……laat ze het maar lekker goed hebben zei laatst iemand tegen mij.
Ze begrijpen het niet en je hoeft het ze ook niet uit te leggen want er zijn geen woorden voor hoe het voelt.
Je zou het zo graag anders hebben gewild, niet die rot uitslag ….dezelfde uitslag als jouw vader kregen mijn man en ik ook. Alvleesklierkanker. Een mokerslag. Meteen de meest agressieve vorm van kanker.
En inderdaad als je dan ziet dat (ook bij ons) een sterk lichaam in drie maanden tijd gesloopt wordt dat doet pijn.
Ik wens je heel, heel veel sterkte toe, probeer dicht bij jezelf te blijven en dat getrek van het gewone leven, dat maar weer door moeten, te weerstaan door echt voor jezelf te kiezen en geen dingen te doen die niet goed voelen.
Het is niet niks wat je hebt meegemaakt…..de balans is uit je leven….. het is zwaar om daar doorheen te moeten….maar je redt het! Echt waar!
….je hebt geen keus…dat is het vervelende, het nare, het nooit meer…..
gr Tineke
Marcella

04-04-2012 23:16

Hij was er altijd, zo vanzelfsprekend!
Wat mis ik hem.
Het wordt elke dag erger.
Dank pap xxx
Diana

01-06-2012 17:46

Morgen, 4 jaar geleden, overleed mijn allerliefste papa. Het was niet eerlijk, hij overleed aan een dubbele longonsteking als gevolg van de Q-koorts.
Bovendien overleed hij op 2 juni, ook de verjaardag van zijn vrouw, mijn moeder.
Lieve papa, ik mis je zo! Ik weet dat je af en toe bij me bent, vooral in moelijke tijden, maar ik zou nog zo graag die knuffel nog een keer van je krijgen.
marion

25-01-2014 16:54

het was 20 december op een zondag ochtend ..
ik was toen 9 jaar
mijn papa voerde mij in de sneeuw naar het turnen …
plots kwam mij tante mij halen van het turnen ..
zij sprak de leerkracht van het turnen aan en zij dat mijn papa was gestorven ..
ik wist het nog niet ..
ik zat in de auto en ik zat met twijfels…
het was juist vakantie van 2 weken ..
zij vroeg hoe mijn punten waren …
ik zij dat alles goed was ..
plots waren wij thuis ..
ik zag mijn mama daar al huilend in de zetel zitten ..
ik zat naast haar ..
zij zij ‘papa is gestorven’
ik al huilen de trap op lopen en de duur toe slaan ..
ik mis hem nu al 4 jaar lang .. :'(
janny1

26-01-2014 17:25

sterkte voor iedereen hier die een ouder moet missen
PA
Bedankt voor alles,wat je voor mij hebt gedaan.
Ik nam het als vanzelfsprekend aan,
Nu besef ik pas hoeveel dat eigenlijk was,
kon ik je nog maar een keer bedanken
nu zijn het enkel nog lose klanken
http://www.youtube.com/watch?v=CLWeta-Bl6M
pa bedankt,ik mis je
boefke

26-01-2014 17:40

Ik herken je gevoel zo veel, Mijn moeder is 22 juli overleden, nadat we 25 mei gebeld werden dat ze met een klaplong op de ic lag en of we zsm wilde komen want ging niet goed. twee uur later is ze diep in slaap gebracht 3 weken kritiek (slapende) gelegen ze heeft gevochten als een leeuwin. Maar na in totaal 8 wkn heeft haar lichaam de strijd verloren. Geen kanker, maar een groot longabces is beide longen, kon ze niet van winnen. Wat heeft ze geleden en wij met haar. 58 jaar is ze geworden.
Door de beademing kon ze niet praten, haar spieren waren helemaal verslapt dus bewegen zat er ook niet bij.
Wij belde iedere dag, hadden heel veel kontakt en dat is nu weg. O mam wat mis ik je. Ik ga door voor jou en mijn kinderen, maar jeetje wat is dit zwaar,

papa lieve papa ik mis je zo!

Michael

Tineke53

Marcella

Diana

marion

janny1

boefke