lichamelijke reactie

  • anna.m

    Ruim 3 maanden geleden heb ik plotseling mijn man verloren .

    Naast al het verdriet reageert mijn lichaam zeer heftig ,druk op de borst (spanning ,stress emotie ?) overgeef neigingen .

    Geen zin om te eten ,vergeetachtigheid etc .

    Hoelang gaat dit nog duren ? ,ik heb inmiddels mij laten onderzoeken en alles is lichamelijk in orde ,het zal met het rouwproces te maken hebben .

    Wie herkent dit ?

  • Tineke53

    Lieve Anna,

    Ik herken dit……en als je eet dan smaakt het eten zo anders……

    Vergeetachtigheid, niet op namen kunnen komen, niet weten of je dit of dat wel hebt gedaan, en dan toch maar weer even teruglopen om er zeker van te zin dat…

    Anna, het overlijden van je partner doet zoveel met je. Niet te bevatten. Hele stukken uit je geheugen weg, omdat je alleen maar het stukje rond het overlijden op je netvlies hebt staan als een film die steeds maar weer afdraait.

    Er is mij gezegd dat je langzamerhand het overzicht over je leven meer en meer terugkrijgt, maar dat voelt zo raar…

    Probeer maar van het standpunt uit te gaan: ik vind niks meer gek hoe ik me lichamelijk en geestelijk voel. Ik laat het maar over me heen komen….

    Vaak denk ik: wanneer komt er een einde aan dat onwezenlijke, dat rare gevoel, dat kapot zijn van binnen, dat werkelijk uit balans zijn…..tja als mijn man er weer zou zijn, dan zouden al die draadjes en paadjes in je hoofd die zo gewoon waren, die zo netjes op een rijtje lagen de toekomst tegemoet, weer op zijn plaats komen met een zucht van: het is over!

    Maar dat kan niet, en daarom moeten we hier doorheen….rouwen, herdenken en proberen “verder te leven” ……. moeilijk, kijk maar niet te ver vooruit.

    liefs Tineke

  • Diana

    Ik herken het. Weliswaar heb ik mijn partner niet verloren maar vrij plotseling mijn vader. Dit was in 2008.

    Vanaf de eerste weken van zijn ziekzijn en daarna overlijden was mijn lichaam ook heftig aan het protesteren: druk op de borst, niet kunnen eten alsof er een brok in mijn keel zat, als ik at bleef het eten voor mijn gevoel steken, neerslachtig, verdrietig, hyperventileren en noem nog maar wat. Bij controle bij de huisarts en bloedonderzoek bleek alles in orde. Ja, wat dan? Het is stress! Wat gaan we er aan doen?

    Ik heb van de huisarts 1 x per dag een kalmeringstabletje gekregen en heb verder gezocht naar iets wat de stressklachten op een andere manier konden verminderen. Die heb ik allereerst gevonden in ontspanningstherapie gecombineerd met hot-stone ontspanningsmassages en Reiki. Daarnaast ben ik 2 x per week 2 uur gaan sporten, o.a. Pilates, BodyBalance en Bodyvive. Dit doe ik nu zo'n twee jaar. Dit heeft mij erg geholpen, zeker in de eerste periode. Het verdriet om mijn vader gaat nooit weg, maar moet een plekje krijgen. Bij de een duurt dit langer dan bij de ander.

    Ga eens kijken of er iets is waarvan jij zelf denkt dat het je kan helpen. Je bent de enige die het aanvoelt, anderen willen je graag raad geven zo van je moet dit doen, je moet dat doen, maar jij kent jezelf het beste en kan dus ook de juiste keus maken. Het is misschien even zoeken, maar uiteindelijk kom je er wel.

    Groetjes van Diana

  • Tine

    Een half jaar geleden heb ik mijn mama verloren, en sindsdien heb ik last van hyperventilatie, erg angstaanjagend.

    Ik neem antidepressiva en ' savonds een kalmeerpilletje.Sinds kort neem ik ook kruiden in de vorm van vloeistof.Ik ben in een gezondheidscentrum bij een pendelaarster geweest en eerlijk gezegd, sinds lang voel ik weer een klein beetje “goed”.

    Het verdriet wordt niet weggenomen (kan ook niet) maar het vermindert de stress wel.

    Veel sterkte toegewenst, veel liefs

    Tine

  • Govert

    Ik heb 4weken geleden mijn vrouw verloren aan borstkanker,uitgezaaid in lever longen en botten.

    De lichamelijke reacties die nu bij mij los komen zijn : geen eetlust ,druk op de maag , braakneigingen , midden in een gesprek niet meer weten waar het overging helemaal stilvallen.

    Totaal nergens geen zin in hebben.

    Werken gaat ook niet , sluizen en bruggen bedienen moet je wel goed weten wat je doet.

    Morgen eerst maar naar een arts en is kijken of er een remedie is om deze klachten enigzins te verzachten.

  • Tineke53

    Gecondoleerd Govert, sterkte toegewenst.

    Tineke

  • irma

    mijn man is 24 maart overleden 2010 mijn alles is pijnlijk van top tot teen niet kunnen eten of slapen