12 juli 2010 ben ik mijn man en maatje verloren.
Hij had slokdarm kanker met uitzaaiingen naar zijn ruggermerg en lymfen.
Intens heb ik hem verzorgt 3 maanden thuis en 3 weken zieken huis.
Veel gepraat en eigelijk alles gezegt.
Maar nu stilte leegte pijn en eenzaamheid.
Maar vooral veel verdriet hoe moet dit verder,mijn wereld staat stil van de rest gaat door.
Hoe ga je hier mee om,ik weet het niet.
hoi jj,
als ik het lees wil ik graag mijn verhaal doen. Dan denk ik aan hoe ik mij voel en denk ik shit daar heb je helemaal niets aan. Het is gewoon verschrikkelijk om ineens alleen te zijn. Je alles te moeten verliezen aan deze gemene ziekte.
iedereen om je heen gaat maar door, hopelijk komen we er gewoon ooit weer een beetje bovenop.
groetjes Sacha. Misschien dat je nog eens wil reageren als je nog ooit op dit forum kijkt.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's