angstaanvallen

  • Cintha

    Na een lang ziekbed is mijn lieve schoonmoeder overleden. We zaten twee weken bij haar bed aan de intensive care, en ondanks mijn sterke geloof in haar beter worden is ze afgelopen vrijdag overleden.

    De familie (man en kinderen, mijn vriend dus ook) is zeer sterk en doet zijn en haar best om door te gaan. Praktische zaken en alles. Maar kan ook beter met de gevoelens omgaan dan ik.

    Ik vind het met de dag moeilijker om normaal te functioneren. Naast het feit dat ik tot op het bot verdrietig ben, heb ik ook angstaanvallen, opvliegers en voel ik me verward en soms duizelig. Is dat normaal voor rouwverwerking? Is het te vroeg in het rouwproces om een therapeut in te schakelen, of zijn dit lichamelijke reacties van tijdelijke aard?

  • Tine

    Hallo Cintha,

    Eerst en vooral gecondoleerd met het overlijden van je schoonmoeder.

    Ik zelf ben mijn mama 3 maanden geleden verloren en ja, je klachten zijn normaal.Hyperventilatie, flauwvallen, vermoeidheid, geen eetlust, ik heb het allemaal.

    De eerste weken na haar overlijden was ik vooral duizelig maar had ik ook last van voorgaande klachten.Na een zestal weken verbeterde dat en sinds vorige week is alles veel heviger teruggekomen.

    Ik volg sinds heel kort relaxtietherapie en neem antidepressiva.Ik heb ze nodig want zoals het nu is steven ik regelrecht af op een depressie.Ik weet niet of het voor jou te vroeg is voor een therapeut, misschien kun je nog even afwachten, je kent jezelf het beste.

    Ik wens je veel sterkte toe voor de toekomst

    Tine

  • Patricia

    Hoi Cintha,

    Wat jij hebt is heel normaal en hoort bij het rouwproces. Rouwen doe je nl. niet alleen geestelijk, maar ook lichamelijk en deze klachten kunnen meteen optreden of pas na een langere tijd. Hulp zoeken kan natuurlijk altijd, en als jij het gevoel hebt dat jou dit goed doet dan moet je dit ook zeker doen. Mijn moeder is in september 2009 overleden, en ook ik had last van lichamelijke klachten. Niet kunnen slapen, letterlijk pijn voelen in mijn borst en hart, benauwd zijn, zelfs opvliegers en duizeligheid. Het hoort er allemaal bij en is ook niet raar of vreemd. Wat je hebt meegemaakt en waar je nog doorheen moet, dat is niet niks. Je hebt iemand verloren waar je heel veel van hield, en het verlies daarvan is een proces waar je doorheen moet. En als je niet meer weet waar je het zoeken moet, dan is hulp inschakelen heel goed. Ik wens je veel succes en sterkte voor de komende tijd, uit ervaring weet ik dat het een hele moeilijke periode is.

  • anke1967

    Hoi Cintha

    Gecondoleerd met het verlies van je schoonmoeder.

    Ingrijpend he !

    De klachten die je aangeeft zijn niet vreemd , maar niet makkelijk om mee om te gaan.

    Wat ook kan is dat je je ( depersonalitsatie ) niet meer vertrouwd voelt met je eigen ik , lichaam geest , de wereld om je heen heel vreemd aanvoelt , alsof het niet meer bij je past.

    Het kan in verbinding staan met angsten.

    Ik zou zeker hulp niet uitsluiten , zeker ook omdat je omgeving ook rouwende is .

    Je waarschijnlijk heel veel behoefte hebt aan steun.

    Kijk er niet van op als ook straks je omgeving het lastiger gaat krijgen , ook al lijkt het voor jou nu op het moment alsof ze heel sterk zijn en goed met hun gevoelens om kunnen gaan.

    Ik wens je heel veel sterkte.

    groeten Anke

  • Cintha

    Iedereen die de moeite heeft genomen om te reageren; mijn oprechte dank.

    Cintha