alweer een moederdag

  • kaatje

    morgen is het moederdag. het voelt zo dubbel.

    mijn allerliefste moeder is inmiddels al twee en half jaar niet meer bij ons. of moet ik zeggen pas…….

    als ik iemand vertel dat ik haar nog zo verschrikkelijk mis is het bijna standaard antwoord dat ik door moet gaan en het toch niet kan verandern.

    nee dat weet ik toch wel? en ik ga heus door met mijn leven, maar af en toe mis ik haar nog zo verschrikkelijk!

    morgen is het moederdag…….. alweer.

    ik ben zelf moeder. mijn dochters zijn al wéken bezig met knutsels en frutsel. ik mag niet in hun kamertjes komen.

    voor hen is het feest. ze gaan mama lekker verwennen, ik krijg zelfs ontbijt op bed….

    morgen is het moederdag.

    ik zal alle cadeautjes met een lach en een knuffel in ontvangst nemen, het ontbijt met n brok in mijn keel opeten..

    morgen is het moederdag…..

    ik ben zelf moeder, maar mijn mama is er niet meer…………

  • Nick

    Moederdag is voor mij ook een vreemde dag.

    De weken voor moederdag zijn overal waar je kijkt moederdag tips dit cadautjes dat.

    Het gemis word met zulke dagen enorm versterkt.

    Ik denk dan altijd, het zijn maar datums maar toch voel je het de hele dag door je heen gaan.

    Het is nu iets meer dan een jaar geleden dat mijn moeder geheel onerwacht uit ons leven werd gerukt.

    ze had hartritmestoornissen maar daar was ze inmiddels al voor geopereerd.

    Na de operatie had ik eigenlijk gerust gesteld moeten zijn maar ik leek gwoon aan te voelen dat het nog niet goed zat.

    Maar toch was het een donderslag bij heldere hemel, zo plotseling terwijl ze nog lang niet klaar was hier op aarde.

    Gelukkig weet ik dat mijn moeder een heel bijzonder persoon was voor vele mensen.

    In haar veels te korte tijd op aarde heeft ze zelf veel meegemaakt maar ze stond voor iedereen klaar, Altijd!

    Het plezier in haar ogen elke moederdag als ik een kleinigheidje had kan ik niet meer terug halen.

    Herrineringen vervagen zo snel….

    sterkte…

  • Patricia

    Hoi Kaatje,

    Ik herken je gevoel, mijn moeder is vorig jaar september overleden en ik mis haar elke dag. Het is te vergelijken met heimwee, en dat gevoel wordt eigenlijk alleen maar erger. Voor mij hoefde moederdag dit jaar niet, normaal gingen we altijd naar mijn moeder en was het een leuke en gezellige dag, maar dit jaar dus voor het eerst niet. Maar ja, ik heb kinderen dus je moet, heb ook hun knutsels uitgepakt maar het speciale gevoel was er dit jaar niet. De hele dag heb ik mijn tranen lopen verbijten, pas 's avonds in bed kwam alles eruit en heb heel lang liggen huilen.

  • Hetty

    Lieve Kaatje,

    Moederdag is inmiddels al weer voorbij en ik las net je berichtje.

    Hopelijk is deze dag toch nog een mooie dag geweest met mooie herinneringen aan jou moeder, dikke knuffels van jou kinderen en man.

    Weetje, voor iedereen werkt zo'n rouwproces weer anders. De een verdrinkt zich in z'n werk de ander stort in en weer een ander doet het op zijn/haar manier. Dat je zo lang na het overlijden van je moeder nog dat verdriet voelt is echt niet zo raar hoor. Het kan best zo zijn dat het nog een poosje zo blijft, maar gaan der weg zal het beter gaan. Maar gun je zelf de tijd om het een plaatsje te geven.

    Het boekje: het sprookje van de dood kan je misschien helpen het verlies te verwerken. het is een boekje van Marie-clair van der Bruggen.

    Ik wens je veel sterkte toe de komende tijd.

    Liefs,

    Hetty