morgen is het moederdag. het voelt zo dubbel.
mijn allerliefste moeder is inmiddels al twee en half jaar niet meer bij ons. of moet ik zeggen pas…….
als ik iemand vertel dat ik haar nog zo verschrikkelijk mis is het bijna standaard antwoord dat ik door moet gaan en het toch niet kan verandern.
nee dat weet ik toch wel? en ik ga heus door met mijn leven, maar af en toe mis ik haar nog zo verschrikkelijk!
morgen is het moederdag…….. alweer.
ik ben zelf moeder. mijn dochters zijn al wéken bezig met knutsels en frutsel. ik mag niet in hun kamertjes komen.
voor hen is het feest. ze gaan mama lekker verwennen, ik krijg zelfs ontbijt op bed….
morgen is het moederdag.
ik zal alle cadeautjes met een lach en een knuffel in ontvangst nemen, het ontbijt met n brok in mijn keel opeten..
morgen is het moederdag…..
ik ben zelf moeder, maar mijn mama is er niet meer…………