hoeveel kan een mens hebben ??? (2)

  • ria

    lieve mensen.

    het is nu 21 maanden geleden dat bart van mij is overleden.

    het gemis is er nog altijd en dat zal altijd zo blijven.

    ben door diepe dalen gegaan.

    ook wegens mijn ziekte, borstk.

    die ik een paar maanden daarna kreeg.

    alles komt op je af,je weet niet wat je moet gaan doen.

    tegen iedereen maar zeggen, het gaat goed.

    tot ik op deze site kwam en daar mijn verhaal kon vertellen.

    dat gaf mij veel steun, heb er ook van geleerd om het verdriet aan andere te laten zien.

    er zijn vrienden die niet meer komen, maar daar ben ik nu klaar mee.

    er zijn andere voor in de plaats gekomen.

    12 mei krijg ik mijn laatste kuur, deze kuur heeft 17 maanden geduurt.

    leef daar nu naar toe,hoop dat ik dan weer meer energie kan gaan opbouwen.

    aan de ene kant kijk ik naar de toekomst en aan de andere kant voel ik me zo alleen.

    ondanks dat de kinderen en kleinkinderen heel lief voor me zijn

    .de avonden en de weekenden, die je alleen bent, die duren zo lang

    wat is er toch een hoop verdriet in de mensen, als je op deze site, al die verhalen leest.

    hoop dat deze mensen ook kracht eruit kunnen halen en voelen dat ze niet alleen staan.

    ik zelf heb er veel aan gehad,

    was al een tijdje er niet op geweest, toch waren er weer nieuwe berichtjes.

    zou ook graag in contact willen komen met andere dames.

    wil straks als het ziekenhuis geklep afgelopen is, proberen om er weer met de camper op uit te gaan.

    altijd samen met bart gedaan,

    voorlopig nog even duitsland, van dorpje naar dorpje. sept. naar de moezel.

    is er iemand die zich ook alleen voelt en toch iets wil ondernemen??????

    samen huilen en ook samen lachen.

    ik heb natuurlijk nog wel mijn beperkingen en rugzakje bij me.

    wie vind het leuk om mee te gaan???????????

    zelf ben ik maar heel gewoontjes.

    woont in het midden van het land.

    weet niet hoe je op deze site met elkaar in contact kan komen.

    op de eerste ( hoeveel kan een mens hebben,) heb ik mijn mail adres opgezet.

    wens iedereen die iemand moet verliezen, heel veel sterkte toe.

    liefs ria

  • viv1

    Lieve Ria,

    Een mens kan blijkbaar heel veel hebben.

    Ik had 14 jaar geleden borstkanker. Een slechte soort die eerst werd aangezien voor een cyste. Mijn eigen eigenwijzigheid heeft mn leven gered toen bleek dat het wel kanker was. 2 jaar later kreeg ik een flink auto ongeval en was daar weer een jaar mee zoet. Ik werkte daarna veel en veel te hard wat resulteerde in een burn-out. 2 jaar geleden kreeg ik een hartinfarct, ik werd gedotterd, kreeg een stant en een uurtje later een gescheurde kransslagader. Weer had ik geluk en wisten de artsen mij te redden.

    Ben dus al jaren zwak ,ziek of onderweg. Mijn mannetje was kerngezond. Kreeg 5 weken geleden pijn op zn borst en ging naar de dokter met alle klassieke punten die een hartprobleem aanwijzen. Hij kreeg te horen dat hij maar twee paracetamol moest nemen. Hij mankeerde niks. Een paar uur later was hij dood en bleek een verwaarloosd hartinfarct te hebben.

    Een week later overleed ook aan een hartinfarct mijn moeder. Zo maar zonder ziek te zijn geweest.

    Vandaag was mn trouwdag en zouden we in Parijs moeten zitten. Vandaag is mn moeder 4 weken dood. Vandaag is vandaag.

    Vandaag heb ik mn vader meegenomen naar een heel goed restaurant. Hebben we genoten van heerlijk eten en hebben we samen het leven gevierd. Hebben we met zn tweetjes gelachen om verhalen over mijn maatje en over mijn vaders maatje.

    Over mijn mannetje en mijn moeder.

    Vandaag zei iemand heel verbaasd tegen mij; "He, kan jij nog lachen.

    Ja want vandaag is vandaag en ik heb nu geleerd dat dit elke dag je laatste vandaag kan zijn dus geniet er in hemelsnaam van……………………………… ondanks je vreselijke verdriet wat wij ook hebben.

  • Sonja Bos

    Dag Ria,

    Misschien zit je campertje al helemaal vol met liefhebsters inmiddels

    maar dan weet je voor een volgend keertje dat ik ook belangstelling heb.

    Ik heb in het verleden ook aardig wat gecamperd en mis het wel.

    Ik ben een reislustige tante met haar eigen soort rugzakje.

    Misschien vind je het leuk om eens wat heen en weer te mailen om wat meer van elkaar te weten te komen.

    groetjes,

    Sonja Bos

  • liza

    Ik ga niet met je mee op je reis, lieve Ria, ik wil alleen maar zeggen dat ik bewondering voor je heb. Ik moest even een hand op mijn hart leggen toen je sprak, sorry, schreef , over je kleinkinderen. Daarbij komt nog dat grote gevecht voor de borstkanker. Ik voel me een beetje beschaamd omdat ik nooit die kracht op zou kunnen brengen. Je bent een kanjer.

    Maar toch, bewondering, een beetje jaloers, kun je mij niet iets van jouw kracht hierheen sturen ? Natuurlijk niet, maar ik wens je zo oprecht al het goede, want dat is wat ik je wens

    Liza

  • ria

    Sonja Bos Schreef:

    ——————————————————-

    > Dag Ria,

    > Misschien zit je campertje al helemaal vol met

    > liefhebsters inmiddels

    > maar dan weet je voor een volgend keertje dat ik

    > ook belangstelling heb.

    > Ik heb in het verleden ook aardig wat gecamperd en

    > mis het wel.

    > Ik ben een reislustige tante met haar eigen soort

    > rugzakje.

    > Misschien vind je het leuk om eens wat heen en

    > weer te mailen om wat meer van elkaar te weten te

    > komen.

    > groetjes,

    > Sonja Bos

    hallo sonja

    . hier mijn mailadres peters78@telfort.nl

    beginnen we daar mee.

    groet ria

  • richard

    ja dat vraag je wel eensaf moelijk te schaten veel liefs van richard

  • ria

    Hallo Soja,

    Eindelijk erachter, hoe je een berichtje terug kan sturen.

    Mijn mail adres is - peters78@telfort .nl

    Wil straks weer naar de moezel toe.

    lijk mij leuk om met iemand samen te gaan.

    hou zelf van lezen, tv kijken en af en spelletje vind ik ook leuk.

    Hoop iets van je te horen.

    groetjes Ria

  • ria

    Hallo LIza,

    De kracht heb ik van de lieve mensen om mij heen gekregen.

    In het begin, toen ik te horen kreeg dat ik kanker had, had ik zoiets van, neem mij ook maar weg.

    de klienkinderen waren net hun opa verloren en waren bang dat ook oma nu dood ging,

    dat gag mij de kracht om door te zetten en je verdriet met andere te delen.

    Oook jij heb verborgen krachten bij je.

    Mijn moeder zei altijd,–het is nog nooit zo donker geweest of het word weer licht–

    Daar had ze wel gelijk in.

    Geloof in je zelf,zal met dit berichtje proberen om wat krachten door te geven.

    Liefs Ria

  • Liza

    Ik ben zo blij dat er mensen om je heen zijn die je een stukje vooruit kunnen duwen, met zachte hand, maar met liefde. Ook ik heb, vooral nu, te maken met allerlei gedachten over ziektes en haal mij maar weg. En ik voel me zo verdomd schuldig erover. Ik heb niet het k woord, het kankerwoord horen vallen, neem me niet kwalijk meissie,wat is het toch een verschrikkelijk woord, maar ik ben aan het tobben met mijn gezondheid.Ik loop me suf bij de mld arts , Maagleverdarm. En al wat ik zie is inderdaad mijn kleindochters. Ik vind die kracht wel in mezelf hoor, zeker als ik weet dat mensen zoals jij zo hard knokken. Je geeft me kracht en beloof je in mezelf te geloven.

    Met lieve groet

    Liza