stil

anke1967

10-03-2010 17:31

soms heb je geen woorden …………..
en wil je niet dat verdriet opnieuw zo bij je binnen komt.
de wetenschap heb ik in huis , het zou niet goed zijn dat ineens al die luiken er weer voor gaan.
dood kan je niet wenden , maar binnenlaten wil ik hem ook niet echt.
het heeft ook te maken met veiligheid , dat wat je als veilig hebt ervaren dat wil je niet kwijt.
al moet je soms de realiteit onder ogen zien , is het makkelijker om het niet te doen.
lieve tweede pa , dit wordt jouw strijd.
heel veel glans heb ik mogen ervaren , in de tijd dat ik in jullie gezin werd opgenomen , soms voor kort soms voor een wat langere tijd ,
ik weet ook niet wat me het meest raakt , de dood van mijn eigen vader , ik weet het klinkt cru , maar soms is een ouder niet dat wat je gewenst had hem te laten zijn.
lieve Rob.
de strijd tegen de klok van het leven
en ik weet dat jij strijdt !
ank
anke1967

15-03-2010 20:45

hoe maak je doodgaan bespreekbaar?
is er een manier die het wat luchtiger maakt ?
openhartigheid?
je eigen taboe doorbreken ?
is er een manier ?
of doe je dat vanuit een bepaalde gevoelsbeleving?
Liza

15-03-2010 22:45

Nee lieve Anke. Doodgaan zal niet bespreekbaar worden , alleen in de harten van hen die moeten loslaten. Er is geen manier van openhartigheid, er is alleen een manier van vaststellen, ik hield van hem en dat was dat. Dat is wat je vasthoudt, dat is wat je laat herinneren. Ik hield van hem. Niet meer en niet minder. Er is geen taboe te doorbreken, zet alles op een rijtje, herinner jullie mooie momenten, en als je ooit de weg kan vinden om hem los te laten, in zoveel liefde , laat dan los.
Ik wens je zoveel sterkte,
Liza
Liza

16-03-2010 01:10

Wat een onzin berichtje heb ik je gegeven, Anke, wie zal ooit weten waar je doorheen gaat en nog doorheen moet gaan. Als ik zou kunnen zou ik je zeggen, kom maar meiske, gooi het eruit, die gevoelens die je nu doorgaat, maar helaas, ik kan dat niet. Je gaat een harde weg tegemoet en mijn hart staat er voor open maar ikzelf kan nooit bevatten waar je doorheen moet gaan, Het spijt me meis, weet gewoon dat ik aan je denk in deze moeilijke tijd en dat ik je sterkte wens
Liefs
Liza
anke1967

16-03-2010 06:58

nee liza je geeft geen onzin berichtje ,
als je weet dat er iemand doodgaat of laat ik nu nog zeggen strijdt tegen de klok , dan is dat een vaststelling.
maar ik weet niet nu ik zo weer de huiskamer binnenstap bij mijn tweede ouders , ik weet in veel gevoel heb je maar een paar ouders , maar deze mensen zijn niet uit mijn dagelijkse leven weg te denken en betekenen heel veel voor me , dan voelt het zo veel zwaarder , snap je, Het is anders net of er een stukje vrijheid in jezelf is gaan ontbreken.
Het zijn mensen die op leeftijd gaan raken en je weet dat moment van die lege plek dat gaat komen , alleen wil ik wel op zulke momenten dat het leven oneindig is. Je koestert zoveel en je hebt zoveel met elkaar gedeeld, Ik weet als zo goed hoe het voelt als iemand je ontvalt . Bij doodgaan komt alleen denk ik niet de vaststelling kijken . God praten he , is soms heel ingewikkeld. Dank Liza.
ik ga aan de slag.
ank ,

stil

anke1967

anke1967

Liza

Liza

anke1967