nieuwe relatie nu overlijden van mijn man

mariet

22-11-2009 09:07

mijn man is na een ziekbed va 1 1/2 jaar oerleden
wij hebben alles besproken samen
ook het aangaan van een nieuwe relatie hij zei altijd als je iemand tegen komt die
het goed met je meent en je vind het zelf ook fijn moet je het zeker niet laten je bent nog te jong om alleen te blijven
ik ben 57 jaar
nu heb ik iemand ontmoet en het klikt heel goed is fijn om samen te zijn
af en toe is er een gevoel van verliefd zijn
maar mijn man is nog maar zo kort overleden
ook al hebben wij over deze dingen gesproken
en weet zeker dat hij hier geen probleeem mee zou hebbn
zit ergens met een dubbel gevoel
wie herkent dit
Mariet
Jennifer73

22-11-2009 13:17

Mariet,
Ik herken het niet zelf, maar wil toch even reageren.
Ook ik heb het er met mijn partner over gehad, maar zou er zelf nu nog niet aan moeten denken om een andere man toe te laten (iets wat je zelf misschien ook herkent van voor je deze nieuwe vriend leerde kennen). Het dubbele gevoel komt dan denk ik ook niet zozeer van je overleden partner, maar meer van jezelf of je omgeving.
Maar als het voor jou goed voelt, moet je er gewoon voor gaan. Bouw het rustig op en geef je overleden man ook een plaatsje in deze nieuwe relatie. Je zult hem nooit vergeten. Het is alleen maar fijn dat je de mooie dingen opnieuw met iemand kunt delen, maar ook je verdriet om je man weer met iemand kunt delen op een gelijkwaardige basis (met eventuele kinderen of andere familie is anders als met een partner).
Sterkte en veel nieuw geluk,
Ingeborg
Beheer Rouwverwerkingsprikbord

22-11-2009 20:20

Hoi Mariet,
Een nieuwe partner na het overlijden is best wel een taboe.
Het is onzin om er een mening over te hebben. Je leven gaat verder en dan komt iemand op je pad waarmee het bijzonder klikt. Geniet daarvan, je overleden partner zou niet willen dat je de rest je leven in het zwart blijft rondlopen. Een nieuwe liefde wil nog niet zeggen dat je je overleden lief niet meer eert en koestert.
Mensen die vinden dat het “nog niet kan” moet je links laten liggen, je weet zelf wat je voelt. En voelen doe je met je hart.
In de volkskrant van afgelopen zaterdag 21 nov stond deze mooie zin, geschreven door een dame van 81 jaar.
'Koester wat verloren is gegaan, vier wat is gebleven, omarm wat er bijkomt.'
wijsheid komt met de jaren….
Omarm!
Sander
marina hendriks

26-11-2009 12:54

hallo magriet,
ik ben een vrouw van 36 jaar en ben in maart dit jaar mijn man verloren,
het eerste wat ik tegen mijn 2 jongens zei was ik wil nooit geen andere man meer,
ik kreeg veel steun van een van de beste vrienden van mijn man en wat bleek na korte tijd we werden verliefd,
ja zoiets hou je niet tegen het komt op je pad,
we zijn nu enkelemaanden verder en het gaat goed met me,ja zal mijneigen man nooit veregeten maaaar het gaat goed en ik voel me ook weer blij.
en ja andere mensen ja ik zeg maar zo laat ze maar praten het is mijn leven.
meid je moet doen wat je hart je in geeft….
groetjes marina
linda koppers-jongbloed

20-02-2010 23:50

Hallo, ik ben Linda, 47 jaar, en ik ben mijn vreselijke fijne goeie knappe man pas geleden (23 dec 2009) verloren door een misser van artsen,mijn Richard was net 45 jaar,het verdriet is super groot, en kan soms haast niet geloven dat dat ons gebeurt, ik wilde op dat moment zelf ook liever dood,maar ik moet verder, en dat wil en kan ik niet alleen,en dan bedoel ik niet zonder partner, maar op dit moment kan ik me er nog niks van voorstellen, maar als het op mijn pad mag komen, dan zal ik het koesteren, maar NOOIT zal ik mijn Richard vergeten, en ik zal ook NOOIT me trouwring af doen, dat zijn toch allemaal dingen die mijn kans verkleinen op een geweldige man, nou ja, dat moet dan maar, want hoe dan ook RIchard blijft mijn grote liefde en als de ander dat allemaal niet kan begrijpen, is dat zijn probleem, en is hij miij niet waard, zo simpel is dat,,,,,,,,,,,,,,
Marijke

05-03-2010 18:20

Laat het gewoon gebeuren. Het is toch geen vervanging.
Mijn man is 4 jaar geleden overleden en ik had na 2 jaar een relatie met een lieve man. Ben zelfs gaan samenwonen en was weer echt verliefd. Natuurlijk ben ik André nooit vergeten en hebben heel veel over hem gepraat.
Helaas is deze relatie over. Meneer ging vreemd met zijn collega en liet mijn met een hoop pijn en verdriet achter. Juist daardoor mis ik André nog meer.
Anne

13-08-2010 18:02

Mijn man is overleden in januari van dit jaar, het was heel plots en onverwacht. Ik ben 45 jaar en we waren bijna 25 jaar samen. De pijn is niet te beschrijven. Toen de mensen me vrij snel vertelden dat er een nieuwe liefde zou komen verklaarde ik hen gek en stelde dat ik niet in een film of een soap meespeelde waarin die dingen zo normaal zijn.
Maar enkele weken na de dood van mijn lieve man neemt een jeugdvriend van hem contact met me op en bied zijn hulp aan. Het is begonnen met een goed gesprek over vroeger en nu en over het grote verlies. Deze lieve man nam me in zijn armen om me te troosten. We zagen elkaar nog een volgende keer en ja voor mij was het heel verwarrend maar ik voelde iets voor deze man. Ik kon het niet begrijpen en lag volledig overhoop met mijn gevoelens, dit kon niet en mocht niet en ik voelde me schuldig. Dacht eerst dat deze gevoelens er waren door die grote eenzaamheid maar nee, nu na zes maand zien we elkaar ongeveer wekelijks een uurtje of twee om heel veel te praten en te knuffelen. Ik weet nu dat mijn gevoelens echt zijn voor hem. Mijn grote zorg nu is hoe moet het verder want hij heeft een vriendin en ik twijfel over zijn gevoelens voor mij. Ik ben bang om gekwetst te worden en om deze mooie momenten samen met hem te verliezen.
1 ding weet ik wel zeker, zelfs al komt het niet tot een relatie, hij is een VRIEND voor het leven.
Ik ben hem heel dankbaar voor alles wat hij heeft gedaan want hij heeft mij al door heel moeilijke momenten gesleurd en nog steeds.
Daarom zeg ik, geniet van elk mooi moment en koester het, de man van je leven vergeet je nooit maar we moeten door…
Liza

13-08-2010 22:34

Lieve Mariet, Ik hoop zo dat je weer geluk in je leven krijgt, vergeten doe je je man nooit. Je gedachten, je herinneringen, hebben dat speciale plekje in je hart. En je hart is groot , dus is er ook plaats voor nieuwe liefde. Zie het als een eerbetoon aan het leven.
Met lieve groet
Liza
jjvannoort

15-08-2010 13:20

Mijn man is 5 weken geleden overleden. 12 juli 2010
Dus het gevoel van verdriet ken ik heel sterk.
Maar ik ken ook het gevoel van echte liefde en ik weet dat het je over kom zoals ik het met mijn man had.
En allebei hoort hetbij het leven laat het gewoon gebeuren wand als je geen verdriet ken ken je ook geen geluk.
En daar is het leven te kort voor.
En verdriet neem je overal mee naar toe.
Doe gewoon wat goed voelt een ander die dit niet heeft mee gemaakt begrijpt dit toch niet.
Gr Jennie
yvonne

26-09-2010 13:42

hoi ik ben yvonne
mijn man is afgelopen dinsdag begraven
en het doet pijn heel veel pijn ik ben 57 jaar
ik moet niet aan een andere partner denken daarvoor was het wat wij
hadden veel te speciaal

nieuwe relatie nu overlijden van mijn man

mariet

Jennifer73

Beheer Rouwverwerkingsprikbord

marina hendriks

linda koppers-jongbloed

Marijke

Anne

Liza

jjvannoort

yvonne