Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
anke
Lieve mensen
Hier even terug getrokken alleen op mijn kamertje , waar ik wel vaker even zit als het tijd is om wat gevoel aan het papier toe te vertrouwen. Vaak verwoord ik de dingen beter op papier dan dat ik dat mondeling kan doen.
Ik kom dan ineens in z on flow , waar de woorden ineens zomaar mijn pen uitrollen.
Misschien noemen ze dat inspiratie , voor mij fijn om in deze hoedanigheid verder door te gaan.
In de afgelopen week , kwam er een dag , dat ik van cursus terug fietste naar huis .
Daar kwam ik tot bepaald besef en dat is dat het bij mij niet langer gaat om het rouwen om mijn ouders.
Ik merk dat ik het moeilijk vind om door te gaan zonder die rouw. Ik denk zelfs dat ik mij ben gaan indentificeren met mijn rouwproces dan vraag ik me af waar zou ik zijn zonder die veilige rouw?. Ik heb mij heel lang daar achter kunnen verschuilen , maar nu ik gaande weg verder kom , besef ik dat ik iets anders onder ogen moet zien.
De rouw om mijn ouders , het verlies van mijn ouders heeft mij daar wel gebracht , ik moet het verdriet en de boosheid onder ogen zien , die mijn vader mij in mijn jeugd heeft gebracht , dat is waar ik nu mee deal.
Ik zie me nog staan bij zijn speech en toen al heb ik het niet mooier gemaakt dan hoe ik mijn opgroeien samen met pa heb ervaren. Sec gezegd hoe ik over hem dacht en nu nog denk .
Het is mijn laatste project die ik onder begeleiding van medicatie , waarmee ik pak over enkele weken weer mee ga afbouwen onder begeleiding van de huisarts en mede onder begeleiding van een haptonoom die mij weer leert hoe ik met al die gevoelens , vooral om die gevoelens te accepteren zoals IK ze ervaar om te gaan en leren dat die er mogen zijn.
Zonder schuldgevoel , zonder dat ik mijn ik opzij hoef te zetten.
Een ander verdriet dus .
Voor mij ook tijd dus om verder te gaan en dit prikbord te laten voor wat het is .
De veilige haven waar ik heel veel aan toe vertrouwd heb.
Daar gaat die dan.
Lieve mensen
hier komen jullie met elkaar verder ,
ga met liefde licht en kracht verder , doorleef je rouw tot op elke vezel , dan pas kan je klimmen.
Ik ben ervan overtuigd dat je rouw moet doorleven.
Vooral ook heel belangrijk , hou respect voor elkaar .
Geniet van de mensen om je heen en durf te zijn wie je bent.
Rouwen is als transformeren . Je gaat op zoek naar een andere ik , die verder moet ,zonder degene die je lief had.
De plek gaat zich op den duur weer vullen . Voor de meeste mensen misschien ondenkbaar , maar eens zul je ervaren dat dat punt gekomen is.
Loes petje af voor jou.
Kijk maar in de spiegel , want daar staat een ontzettend krachtig mens ondanks het verdriet dat je ervaart , jij hebt veel positieve kracht in je , dat brengt je ooit weer naar een prachtig uitzicht.
Ga door vervolg je pad . jij komt er . Zoals ook de anderen hier.
Dan Sander ,
bijzonder bedankt voor al die prachtige ontmoetingen met ook veel andere prikkers , die ik op de dag van vandaag en met enkele specifiek een warm hart toedraag , maar vooral ook dank voor de betrokkenheid die jij hierin hebt bijgedragen.
Met het respect hoe jij de mensen benadert , ook wanneer er wel eens verkeerde woorden vallen , teksten , noem maar op.
Het mag gezegd worden . Ook ik heb op de persoon af , met een heel teer onderwerp oke , wel eens die verkeerde woorden laten vallen . En daardoor ook jou weleens flink op de tenen ( ziel ) getrapt , zonder dat je dat werkelijk verdiende.
Het verdient geen vrijbrief maar emoties doen soms , rare dingen met mensen. Misschien niet nodig , maar voor mij voelt dat zo , nogmaals mijn excuses .
Ik ga mijn pad vervolgen en wandel een ander proces in.
Ik zal het op prijs stellen , dat je binnenkort mijn berichten verwijdert .
Dank voor alles , ik hoop je ooit nog eens te spreken.
Ik wens je veel liefde , licht en kracht ( daar waar nodig)
aan ieder hier veel warme groeten.
en hou vol.
bedenk wat voor uitzicht het alles je straks weer geeft.
x anke
