Lieve allemaal,
ik schrijf niet zo vaak meer.
Is het verdriet minder na 3 jaar en 6 maanden?
Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
overal waar ik ga is Lex in mijn gedachten.
ik heb weer 1 week vacantie,vroeger verheugde ik me erop,maar nu zonder hem is het zwaar.
Wat te doen?
ik ga onze keuken verven!!
in de hoop dat Lex stilletjes over mijn schouder kijkt en glimlacht!
oh Lieverd,ik mis je zo enorm!!!!!!!!!!!!!!!!
Lieve Loes
Troostdag 2009
het was een prachtige dag.
Ik kwam dit schrijven tegen.
Wat is doodgaan?
een schip zeilt weg
en ik sta te kijken totdat het verdwijnt
achter de horizon.
En iemand aan mijn zijde zegt
hij is weg.
Weg. Waarnaar toe?
Verdwenen uit mijn gezichtsveld, dat is alles.
Het is net zo groot als toen ik hem zien kon.
Dat het schip kleiner wordt en uiteindelijk niet meer te zien is
is iets in mij, niet in hem.
En juist op het moment dat iemand aan mijn zijde zegt.
Hij is weg
zijn er anderen die uitkijken naar zijn komst.
en andere stemmen die klinken en opgewonden roepen :
daar komt hij
En dat is doodgaan.
bron
bisschop Brent.
Lieve Loes
laat het je een beetje troost geven ,
maar vooral neem de tijd.
dikke knuf van Anke
Lieve Anke en Kaatje,
Dank je wel voor jullie lieve woorden.
Wat een prachtig verhaal,als je er diep over nadenkt,is het inderdaad zo dat het in je zelf zit.
Het niet kunnen en willen loslaten!
Men zegt wel: Hoe meer dat je van iemand gehouden hebt,hoe langer het duurt!
Maar vandaag sta ik op de trap,alles in de keuken schoon te maken en af te plakken.
En wat denk je??
Heb ik geen verf meer!!! ,het is zondag,dus de winkel is dicht.
ik hoor Lex zeggen,met tranen in zijn ogen van het lachen:ha,ha,dat is dus typisch vrouwelijk!!
Hoop dat jullie ook deze vrolijke momenten hebben!
Liefs van Loes
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's