Vandaag een moeilijke dag - rouwverwerking - rouwverwerking.startpagina.nl

Hallo,

Vandaag is voor mij een moeilijke dag. Het is de verjaardag van mijn vader die in juni 2008 na 3 weken ziek zijn overleed aan een longonsteking ten gevolgde van de Q-koorts. Mijn pap had vandaag 81 jaar moeten worden.

Voor mijn gevoel was hij nog niet aan de beurt om ons te verlaten. Ik mis hem dan ook elke dag. De scherpe kantjes zijn er een beetje af, maar het gemis en het verdriet blijft. Jammer dat we vannacht de Perseiden niet hebben kunnen zien. Gelukkig heb ik jou een plekje in de sterrenhemel gegeven. Voor mij ben je de allerbeste vader en opa geweest die ik maar kan bedenken. Pap, bedankt voor de vele jaren die je er voor ons geweest bent.

Ik mis je, waar je ook bent, een dikke kus en omhelzing van Marjada.

Hallo Margreet,

Dank je wel voor je reactie. Op dit moment gaat het wel weer. Dit prikbord is voor mij een uitlaatklep om op sommige dagen mijn somberheid van me af te schrijven.

Juist die bijzondere dagen en bijvoorbeeld vakanties die wij regelmatig samen doorbrachten met mijn vader, moeder, man, onze zoon en ikzelf, zijn soms extra moeilijk omdat mijn Pap dan heel erg gemist wordt. Maar in zijn geest proberen we er altijd toch iets gezelligs van te maken, omdat we zeker weten, dat hij niet gewild had, dat wij zo verdrietig zouden zijn, al kan je het verdriet niet altijd onderdrukken.

Zijn laatste 3 levensweken (waarvan 1 in kunstmatig coma) zijn voor hem en voor ons een hel geweest en uiteindelijk hebben we in overleg met de medische staf besloten alle apparatuur stil te leggen en hem volledig in slaap te houden zodat hij geen pijn en benauwheid meer zou voelen. Hem weer laten ontwaken was geen optie meer. Na de uitschakeling heeft hij nog 10 minuten geleefd, het lichaam was op. Toch ergens in mijn achterhoofd komt heel soms een schuldgevoel naar boven, maar de wetenschap dat er geen kwaliteit van leven meer zou zijn verdringt dit schuldgevoel weer snel.

Onze grootste vraag is waarom nou juist hij een slachtoffer is geworden van de Q-koorts omdat hij nooit met schapen en geiten in contact is geweest. Men zegt dat de bacterie in de grond jaren kan overleven, met de wind kan stof worden meegevoerd en het is hem dus letterlijk en figuurlijk komen aanwaaien. Op de vraag waarom zullen wij nooit antwoord krijgen.

Ik probeer op dit moment toch heel veel te denken aan de 53 fijne jaren die hij bij mij geweest is en altijd voor me klaar stond. Ik heb geen broers of zussen, ben dus in mijn jeugd veel bij mijn ouders alleen geweest en heb een prima jeugd gehad. Ook nadat ik getrouwd ben bleef mijn Pap voor ons klaar staan en toen hij hoorde dat er toch (buiten verwachting) een kleinkind kwam, was er niemand een betere opa dan hij en zo blijven wij hem herinneren. De beste man, vader en opa die er voor ons is geweest!!! Pap, we missen je allemaal.

Groeten van Marjada