nu 5 weken en 1 dag.

Egbert

24-07-2009 15:05

het is vandaag 5 weken geleden dat mijn vrouw (53 jaar) overleden is. de laatste 2 dagen ben ik murw geworden - lijkt wel gevoelloos. denk er 24 uur per dag - slaap wel heel diep maar het dneken gaat gewoon door - aan hoe het was - wat er niet meer is enz. enz. Heb een paar keer geprobeerd om een prof.in te schakelen voor rouwverwerking maar of ze kunnen niet - gaan verhuizen of je hoort niets.
de kinderen zijn en gaan op vakantie - wil mezelf niet zielig vinden maar voel me gewoon helemaal ………
Louise

24-07-2009 15:49

Egbert, gecondoleerd met het verlies van je vrouw nog maar zo kort geleden.Informeer eens binnen je gemeente bij het maatschappelijk werk
daar zijn mensen waar je mee kunt praten en je helpen zoeken naar een evt. praatgroep voor mensen die iemand hebben verloren.
Ik wens je sterkte met deze moeilijke tijd.
Ingrid

24-07-2009 20:17

[Beste Egbert
Wat verwacht je dan?
Dat alles gewoon doorgaat?Nee,niets gaat gewoon door. Je hele leven staat op zijn kop.Dat is normaal,als je je lief verloren hebt.Het is nog veel te vroeg voor je,om iemand van buitenaf inteschakelen.Je moet eerst zelf door een aantal diepe dalen gaan,om te beseffen,wat je allemaal overkomt.5 weken,wat is dat nou? Het is als gisteren.Je gevoel is zoek,je besef is zoek,alles is zoek….
Gun je zelf de tijd,om te rouwen en verdrietig te zijn!!!!
Je denkt misschien,waar heb je het over…
Maar,ik heb zelf 10 maanden geleden mijn lief verloren aan die klotenziekte.Mijn lief was ook pas 55.Ik weet dus,waar ik het over heb.
Kom op,Egbert,heb geduld en koester de liefde voor je meisje,blijf haar liefhebben en denk met warmte aan alles,wat jullie samen hebben beleeft.
Ik wens je wijsheid en vooral geduld in je rouwproces.
Liefs Ingrid
Loes

27-07-2009 17:58

Beste Egbert,
Gecondoleerd met het verlies van je vrouw.
Maar het is net zoals Ingrid het verwoord.
Het is nog veel te kort geleden,5 weken !!
Mijn Lief is overleden in 2006.
5 jaar zijn wij door een hel gegaan,omdat hij ongeneeslijk ziek was.
Ik heb eerst 1 jaar aan tafel gezeten!!
Foto's ingeplakt Lex zijn postzegelverzameling doorgespit.
Ik deed het nodige in huis,maar niet meer en niet minder.
Als er gebeld werd deed ik niet open,de telefoon nam ik niet op!
na 1 jaar heb ik ons huis van binnen en buiten geschilderd.
Toen was de tijd rijp om het huis uit te gaan.
Gelukkig vond ik een leuke baan via Randstad.
Ik was zo blij als een kind,tenslotte was ik al 55 jaar!
Nu ben ik daar in vaste dienst,ik heb zoveel te doen dat ik geen tijd heb om na te denken.
Maar mijn Lief draag ik altijd met me mee.
Ook voor jouw komt er een tijd dat je met een glimlach terugdenkt aan je vrouw.
Wanneer?
Dat ligt aan jezelf.
Zoek afleiding,op jouw eigen manier.
en laat de tijd zijn werk doen,hij is je vriend!!
Heel veel sterkte toegewenst,
Loes
egbert

27-07-2009 21:33

bedankt voor jullie lieve meelevende reacties.
er zijn dagen dat het lijkt of je gevoelens er niet zijn - dan lijkt het wel of je niet verdrietig bent - alleen er hoeft maar iets te gebeuren en de cocon is gesmolten en het komt in alle hevigheid weer terug. Vooral het gevoel van “nooit meer dit”en nooit meer dat" kunnen doen dat vliegt je wel zo aan.
Dat zal wel moeten slijten, denk ik.
Egbert
LOes

27-07-2009 23:19

Hoi Egbert,
Het niet meer kunen en het niet meer samen kunnen doen,dat doet pijn.
Nooit meer samen kunnen lachen of op visite gaan of op vacantie gaan ,noem het maar op.
Het is zwaar zonder je lief.
Laat je tranen toe en rouw.
En je hoeft je niet te schamen hiervoor!
Liefs van Loes
mieke

30-07-2009 21:00

hoi Egbert
ik zag jou bericht ,5weken is heel kort
ik heb jou die tip gegeven over de doden zijn niet stil
veel sterkte
Mieke
Marjan

04-08-2009 16:37

Dag Egbert.
Vandaag is het voor mij precies 5 weken geleden dat mijn man overleed.
Hij was in April 50 geworden.
Ook ik kom mezelf vandaag tegen.
Ik had na zijn overlijden geen inkomen.
Ik ben bijna 20 jaar mantelzorger voor mijn man geweest.
Hij had MS maar is daar niet aan overleden.
Door tunnelvisie heeft niemand in de gaten gehad dat hij een hartinfarct had en is dus totaal onverwachts overleden.
Dus ik moest naar de bijstand.
Daar kom je tegenwoordig niet meer in,maar je komt in een reïntegratie-traject.
Ik wil graag mijn eigen geld verdienen en ben vandaag begonnen op een sociale werkplaats.
Niet tussen verstandelijk beperkten maar tussen anderen.
Mijn consulente wilde niet dat ik daar heen ging omdat ik daar totaal niet pas maar een keus was er niet.
Ik heb het van 8 tot 12.30 volgehouden.
Toen ben ik met huilen begonnen en ik kon niet meer stoppen.
Ze hebben me naar huis gestuurd en voorlopig hoef ik niet meer terug.
En ze gaan kijken of ze snel ander werk,wat bij me past,kunnen vinden.
Ik laat het maar over me heenkomen,heb geen idee hoe het verder moet.
Maar Egbert,we komen er wel hoor!!
Heel veel sterkte!!!
Loes koene

04-08-2009 18:07

Hallo Marian,
op de eerste plaats wens ik je heel veel moed en sterkte toe,om deze zware tijd door te komen.
Onze regering heeft een grote fout begaan,om iedereen ,geboren na 1950, uit te sluiten van de algemene nabestaanden uitkering.
Ik zat 3 jaar geleden in dezelfde situatie.
Ik heb brieven geschreven naar de Gemeente,de Provincie en naar de Minister.
Het antwoord?
We vinden het spijtig voor u!!
Er werd mij €250 per maand aangeboden totdat de overwaarde op ons huis op was.
Net alsof je daar van kunt leven!
Men vergeet dat je het al moeilijk genoeg hebt!
Het is voor jou nog veel te vroeg om te gaan werken.
Er zijn nog zoveel dingen die op je af komen.
Maar als je toch moet,probeer het eens via een uitzendbureau.bv Randstad.
Dan vind je misschien een baan die beter bij je past.
Het voordeel?
Je krijgt iedere week je geld overgemaakt.
En zit je in een dip?
dan kun je afspreken dat je die dag niet komt.
1 1/2 jaar na het overlijden van mijn Lief,heb ik de baan van mijn leven gevonden.( via Randstad )
Ik werk er nu 2 jaar,ga fluitend naar mijn werk,verdien mijn eigen geld,heb vrije dagen en vacantie.
Het moet jou ook lukken!!
Ik denk dat jij een sterke vrouw bent!
tenslotte heb je je man 20 jaar verzorgd!!
Veel liefs en nogmaals sterkte ,
Loes

nu 5 weken en 1 dag.

Egbert

Louise

Ingrid

Loes

egbert

LOes

mieke

Marjan

Loes koene