en toen was het even tijd om stil te staan.

anke

21-07-2009 10:24

He lieve Sleep.
Altijd fijn die twee armen van jou.
Ik wist niet dat het zo hard terug kon slaan.
Het zal niet alleen het verdriet zijn om het verlies van mijn ouders , maar ook alles wat daaromheen is komen kijken.
Het lijkt enerzijds of ik veel dichterbij mijn gevoel ben komen te zijn , anderzijds ben ik dat voelen gewoon beu ,
Morgen krijg ik uitslagen van mijn bloed en ik haal me allerei gekke dingen in mijn hoofd.
En stilletjes denk ik dat ik hier wel eens te maken zou kunnen hebben met een depressie , en bleeeeeeeeeeh alleen al dat gevoel omdat woord uit te spreken. Want het past zo niet bij mij. Als ik een online test doe , moet ik eerlijk bekennen dat ik wel heel veel symptomen herken , niet alle maar zeker wel een heleboel , maar ook het besef dat je jezelf kunt gek maken met zelfdokteren, aan de andere kant denk ik dat ik het wel heel lang voor me uitgeschoven heb,
ik vind het zo lastig om een keuze te maken , om mogelijk een stap te zetten tot gebruik van ad , ik vind dat het het beste om te voelen , maar ik moet ook toegeven dat ik werkelijk uitgeblust ben.
ben ik warrig of is de kern te begrijpen , morgen neem ik het in ieder geval met de huisarts op.
Het is gek want ik draag een schuldgevoel met mij mee,
om even te kiezen voor mezelf , maar aan de andere kant is het me niet vaak gebeurd om niet niet te werken , want Anke zit niet snel bij de pakken neer , ik voel me schuldig over het niet werken en omdat ik nu vaker nee zeg.
Voor het jongentje dat hier loopt is het lastig te begrijpen , want mama doet altijd leuke dingen met me en nu even niet ,
je bent thuis maar je kunt niet met me naar de ballenbak.
Natuurlijk proberen we dat in zijn eigen taal uit te leggen , maar hem ook niet teveel te belasten met grote mensen zaken, kleine potjes hebben grote oren , van de week dachten we dat hij op zijn kamertje aan het spelen was en wij hadden best even een diep gesprek ,ineens kwam daar een mannetje om de hoek kijken , die in alle eerlijkheid had vertelde dat hij ons had afgeluisterd, Sem snapt veel , soms iets teveel .
Leven dat is wat het heet.
x ank
Femke

05-08-2009 23:35

Hey lieve Ank,
Lees dit hier nu pas van je (pc problemen gehad) en ook ik schrik er behoorlijk van! Tja, we weten het allemaal, rouwen is een raar, moeilijk proces. Ieder rouwt op zijn of haar eigen manier. Wij hebben hier destijds bij elkaar troost en hulp gezocht en zijn mede daardoor die periode doorgekomen. Ik hoop, lieve meis, dat jij ook nu je weg naar hier weer weet te vinden wanneer nodig. Er zijn hier nog altijd een paar meiden van toen die er ook nu weer voor je zullen zijn.
Take care, zorg goed voor jezelf!
Dikke knuffel vanuit Zwolle en hoop je gauw weer te zien.
Femke
anke

20-08-2009 10:50

hee lieve mensen.
even behoefte aan een kleine update .
Inmiddels gaat het met mij stapje voor stapje weer wat beter.
Ik loop nog vrijwel dagelijks rond met hyperventilatie , maar niet in zo n dusdanige heftige mate.
Controleerbaar dus.
Als mens had ik nooit verwacht dat het overlijden van mijn ouders zo n impact op mijn leven zou kunnen hebben.
Het is gewoon een feit.
Voor mij wordt het tijd om de cirkel waarin ik ben geraakt nu toch echt te gegaan doorbreken.
Vooraf gaande dat ineens mijn ogen open gingen en ik inzicht kreeg wat ik afgelopen jaren heb gedaan.
Ik ben er achter .
Het heet vluchten . Zodoende in de veronderstelling dat ik zeker alles wel had gehad met dat verwerken .
Ja voor een deel zeker waar, maar ik moet mijn dagelijkse leven anders indelen.
Nu ook andere stappen genomen.
Dat vond ik heel lastig ,
wat ik me afvraag of er artikels , boeken , noem maar op of ervaringen van mensen hier , laten weten , of na de dood van je ouders mensen ervaren dat ze weer volledig terug geworpen worden naar hun jeugd.
In mijn opgroeien heb ik aardig wat te verwerken gehad.
(geen slechte jeugd)
Inmiddels om even terug te komen ,
ben ik ingestapt op medicatie.
sta ik regelmatig onder controle bij de huisarts .
Het instappen vond ik heel lastig daar mijn vader een verslaving had aan medicatie.
Ik heb dat dus heel lang uitgesteld , terwijl het al wat langer aanwezig was in mijn hoofd.
Nu kijken of dit het juiste middel is voor mij.
Een vervelende bijwerking kan zijn slapeloosheid.
Het ziet er naar uit dat ik die voor mijn rekening moet nemen .
Als het op langer termijn zo blijft dan moet ik wennen aan een nieuw middel.
Verder ook een psychosomatische fysiotherapeut ingeschakeld.
Ik hoop dat hij veel voor mij kan betekenen.
Kortom druk bezig met de cirkel waarin ik verstrikt ben geraakt , nu echt te gaan doorbreken.
liefs van ank
anke

16-09-2009 20:13

even afschrijven en de laatste tijd ben ik aardig op dreef.
niet altijd hier , maar soms ook op andere eigen plekjes.
dat gevoel dat krijgt de vrijheid om aan het papier toevertrouwd te worden.
En lieve mensen zo graag zou ik een boodschap willen uitdragen .
Dinsdagnacht 15 September.
Pap ik ben tegen je opgestaan.
Vertelllen doe en wil ik niet meer , misschien alleen even voor de mensen hier.
We zijn niet makkelijk uitelkaar gegaan . Tot de dood ons scheidt . Ach dat zijn zo van die dingen , die dan ineens in mijn hoofd ronddwalen.
Pap je hebt ontzettend je best gedaan , om mijn leven in dat van jou te bepalen.
Ja dat ging soms heel ver.
Echt te ver.
Daar ineens verscheen je in mijn droom , net mijn eigen flatje , het gevoel dat ik eindelijk mijn eigen vrijheid had verkozen , voor de eigenlijke weg die jij voor mij in gedachten had.
In de droom ging het precies als toen.
Ik opende de deur van mijn flatje en tot mijn grote ontzetting had jij van allerei veranderingen in mijn eigen huisje aangebracht.
Het was tijd om voor mezelf op te staan en in de droom dorst ik te zeggen : pap ik snap je goede bedoeling , maar ik stel het niet op prijs , ik moest vreselijk huilen zei : ik wil dat je dat en dat verwijderd en weer in de oude staat hersteld.
Pap ik dorst het je te zeggen.
Al is het niet in het hier en nu . En alles wat ik mocht meemaken , leuke dingen en ook niet leuke dingen heeft me wat gebracht en dat is bewustwording.
Lieve mensen
Koester de liefde die je hebt voor de mensen om je heen.
Koester de herinneringen en laat ze je hart verwarmen.
Koester ook die dingen die je als minder prettig hebt ervaren ,
uiteindelijk brengt het je heel veel warmte.
Alle mensen hier wens ik heel veel sterkte met de weg die ze nog moeten gaan.
liefs van Anke
Marry

17-09-2009 00:50

lieve Anke.
ik kopieer even een zinnetje uit je bericht:
“Al is het niet in het hier en nu . En alles wat ik mocht meemaken , leuke dingen en ook niet leuke dingen heeft me wat gebracht en dat is bewustwording.”
ik moet nog heel erg vaak denken aan dat je ooit zei: zie het als een taart die je heel erg lekker vindt, alleen dat hele kleine stukje wat minder. Oftewel je houdt heel veel van iemand
alleen van 1 dingetje iets minder, maar terugkijkend was heel die taart toch heerlijk. En ik denk dat je nu uiteindelijk ook zelf op dat punt gekomen bent! Je vader heeft zijn plek!
dikke kus..
Marry
sleepy

17-09-2009 08:09

Lieve Anke;
Wat heftig vind ik het toch allemaal………
Je wilde iets uitdragen……………..Je hebt iets uitgedragen !!!!!
Ik koester liefde , ….ook voor jou
Ik koester herinneringen…..ook aan jou
Ik koester minder pettige ervaringen…..ook bij jou
Uiteindelijk……heb ik veel warmte ontvangen…..ook van jou
Ook jij erg veel sterkte meis en een dikke knuffel van mij.
heel veel liefs…….
anke

19-09-2009 15:25

He lieve Mar
dank je dat je dit inzicht bij me terug legt!
dikke knuf .
ank x
anke

19-09-2009 15:48

…………………………………….. thanks !
lieve Sarjan.
don t worry . Het heeft voornamelijk te maken met het loslaten van oude patronen en misschien wel normen en waarden. Ik kom er . Nog veel sterker en staand in mijn eigen kracht.
x je bent in gedachten en je hoort binnenkort van me , maar ben nog even in de fase : van bekokstoven met nog iemand . Je hoort.
xxxxx dikke dikke kus en knuffel

en toen was het even tijd om stil te staan.

anke

Femke

anke

anke

Marry

sleepy

anke

anke