ineens weduwe

  • ans

    Hallo allemaal ik zal me even voorstellen ik ben Ans ben net 12 maart 48 geworden en ben sinds afgelopen 14 maart plotseling weduwe geworden ,mijn lieve man is thuis aan een hartstilstand plotseling overleden afgelopen 14 maart 2009

    het is zo raar ik kan het nog steeds niet geloven ,steeds denk ik ik heb dit gedroomd. maar helaas het is niet zo

    mijn man is 51 jaar jong mogen worden tis toch niet eerlijk of zie ik dat verkeerd er zijn mensen die liggen te wachten tot ze hem of haar komen halen zeg maar zo ziek zijn ze ,dat neemt niet weg dta de nabestaande geen verdriet hebben ervan begrijp me niet verkeerd

    ,en dan gebueurd dit zo ineens in ons gezin ,we hebben samen 2 kinderen 1 van 21 en 1 van 25 en gelukkig zeg ik er bij wonen ze nog thuis ,maar ook nu bijna 10 weken later gaan ze ook hun eigen weg weer ,weer werken en ,ze gaan weer met vrienden uit ,dat moet ook ,mara de avonden duren zo lnag nu voor mij en dan de zaterdag is voor mij een erg vervelende dag dat is de daG dat hij gestorven is ,het was zo raar om ineens te ontdekken dat e riemand op het toilet zat en we in eerste instantie niet wisten wie er op zat tot we in de gaten kregen dat het Willie mijn man en hun vader was en we hebben alles gedaan wat we konden tot het ambulace personeel er was ,kan jullie wel vertellen het waren maar 6 min maar leken wel uren ,maar helaas ook hun hebben hun best gedaan maar helaas de hulp kwam te laat

    ik en mijn kinderen missen hem zo, maar tis ook nog erg kort dat weet ik ook wel ,maar hoop hier wat steun te krijgen op momenten dat ik het erg moeilijk heb

    liefs Ans

  • Mieuwtje

    Lieve Ans,

    Heel erg veel sterkte.

    Hoop dat je hier de steun krijgt die je zoekt, ik heb na het overlijden van mijn man erg veel aan dit prikbord gehad.

    Het van je af schrijven is erg prettig.

    Knuff Ineke

  • anneke1203

    hallo Ineke dank je wel

    alleen weet ik niet hoe dit allemaal werkt misshcien zou je me een handje kunnen helpen er mee

    eerlijkgezegt snap ik er niet vel van hoe ik verder op de site of forum moet komen

    gr ans

  • Marry

    Hallo Ans,

    mijn medeleven met het plotselinge overlijden van je man, nog maar zo kort geleden. Ik hoop dat je hier hetzelfde klankbord zult vinden als ik vier jaar geleden.

    Sterkte met alles

    een warme groet

    Marry

  • anneke1203

    hallo Marry ook jij heel erg bedankt voor je reatie

    ook al is het soms erg moeilijk en zwaar

    groetjes Ans

  • Beheer Rouwverwerkingsprikbord

    Hoi Ans/Anneke,

    Gecondoleerd met het verlies van je man……

    Voel je welkom hier.

    Dit is geen forum maar een prikbord. Je kunt berichtjes achterlaten bij een onderwerp en men kan op jouw berichtjes reageren.

    Meer is het niet maar hopelijk vind je hier troost en herkenning.

    Pas goed op jezelf!

  • airienie

    Veel sterkte Ans/Anneke.

    Zelf ben ik ook nog niet zo lang weduwe. Ik heb een forum voor weduwen en weduwnaars op LINK VERWIJDERD. Het is een nieuw forum en ik hoop dat je er steun kunt vinden bij lotgenoten. Alle weduwen en weduwnaars zijn van harte welkom.

    Irene

  • mieke

    hallo Ans

    ik wens jou en de kindere heel veel sterkte ,ik weet wat het is om je maatje te moeten missen

    ik ben 10maanden geleden mij man kwijt geraakt ,helemaal niet verwacht

    ik hoop dat je lieve mensen om jou heen hebt die jou steunen sterkte met alles

    een warme groet Mieke

    Mieke

    Op verzoek van Mieke is dit berichtje, dat per ongelijk een nieuwe topic werd, hier neergezet.

  • mieke

    hallo Ans

    ik had het bericht voor jou eerst verkeerd geplaast

    hopelijk nu goed vr gr Mieke

  • silvia

    Ik weet hoe je je voelt,ik ben mijn lieve man ook verloren aan een hartstilstand op 7 november jl

    Hij zakte voor onze ogen inelkaar en had nog heel even erge pijn ,toen ik net 112 had gebeld zakte hij helemaal weg en heb ik hem gereanimeerd,ook het ambulance personeel is nog 15 minuten met hem bezig geweest en in het ziekenhuis is zelfs nog een poging gedaan om een pacemaker in te brengen

    Helaas was het allemaal te laat en moest ik mijn lieve man op 50 jarige leeftijd heen laten gaan, ik zelf ben een stuk jonger 39,maar mijn man was altijd gezond nooit ziek niet te dik enz enz

    De feestdagen zijn gelukkig net voorbij en samen met mijn dochter van 11 probeer ik ons leventje weer op te pakken

    Het is moeilijk maar ik weet dat mijn man zou willen dat ik gewoon weer zou doorgaan als voorheen en dat proberen we dan maar,alles is anders nu en we missen hem heel erg maar aan de andere kant voel ik zoveel liefde voor hem dat het me de kracht geeft om toch door te gaan

Dit topic is gesloten, er kunnen geen reacties meer worden geplaatst.