A. ik mis je.

wana

01-05-2009 14:50

Nog steeds snap ik het niet.
jouw keuze. je daadwerkelijke keuze.
Bizar. geen sukkel, geen depressieveling, geen poging, geen voortekenen..
alleen ontzettend veel vragen.
Was je gewoon een geweldig acteur? Was alles nep? Wat was het waardoor dit de uitweg was van je jonge, gezonde, toekomstrijke,geliefde leven.
Ik worstel er nog dagelijks mee. Anderen lijken je leven gewoon op een plank weg te kunnen zetten en dat was m dan.
En dat na vier maanden. Ik kan niet rouwen om jou, nog niet eens om je dood. Ik ben alleen maar bezig met het onbevattelijke van jou daad.
De laatste die dit zou moeten kunnen was jij, echt, de àllerlaatste. Ben je gedwongen? was je beneveld? zoveel vragen,zoveel napluizen naar bedoelde of onbedoelde hints.. zoveel scenario's en nooit, nooit antwoord. Ik kan niet verder want ik snap dit niet.
Was het maar ongeluk of ziekte, had het maar een reden, dan kon ik eens beginnen met rouw om jou.
Maar nu, nu heb ik alle emoties tegelijk.
Ik moet lachen om wat je deed, vloeken om wat je deed,huilen om wat je deed,en apathisch zijn om wat je deed.
Zó kwaad,zo verdrietig en zo vertwijfeld..waarom in vredesnaam, dit doen anderen. Gekwelde geesten, maar toch niet een gewone vrolijke goeie gozer als jij?! Ik kan niet bevatten dat dit allemaal spel of schijn is geweest en met goedbedoelde dooddoeners van mensen die jou niet hebben gekend kan ik niks mee.
Als ze je hebben gekend zijn ze net zo van hun stuk.
Ik moest dit alleen even kwijt, want het went niet, het krijgt geen plek, het blijft een gat.
Sacha

02-05-2009 16:58

Allereerst gecondoleerd met dit grote verlies, ik heb zoiets dichtbij ook meegemaakt en ook dat was een vrolijke feestvierder.
Wel moest ik even kwijt het volgende: Het programma “Het zesde zintuig”, ken je dat? Ook te bekijken via “uitzending gemist”. Ik vind het zo knap wat daar gebeurd, zoiets zou in jouw geval misschien veel opheldering kunnen geven. Die mensen in dat programma schijnen ook vaak een eigen praktijk te hebben. Ik heb geen idee hoe je tegenover dat soort dingen staat, maar het is een idee.
Veel sterkte en ik hoop dat je ooit achter de reden komt.
Sacha
Yvon

03-05-2009 13:38

Lieve Wana,
Hoe tergend om met zoveel onbeantwoorde vragen achter te blijven…….En hoe zet je dit ‘proces’ van piekeren en scenario's bedenken stop? Zal dat ooit gebeuren?
Ik denk dat je ervan uit mag gaan dat deze daad niets met zijn dierbaren te maken heeft, maar dat het een zoektocht naar innerlijke rust is geweest.
Zelf heb ik, vanaf een afstandje, meegemaakt dat een- ogenschijnlijk - vrolijk persoon ook tot deze daad kwam…..Een reden voor die zogenaamde vrolijkheid zou kunnen zijn dat zij een datum had geprikt en het toeleven naar deze datum haar de kracht gaf om zorgeloos en gelukkig te lijken. Na een leuk weekeindje met collega's verscheen ze de volgende dag niet op het werk….Iedereen sprakeloos en verbijsterd achterlatend……………..
Ik weet niet of je hier iets aan hebt maar…….
Ik wens je veel kracht en goeds toe,
Yvon

A. ik mis je.

wana

Sacha

Yvon