Beste Wim,
Sorry voor mijn late reactie, maar op een ander prikbord krijg ik altijd bericht wanneer er een reactie is geplaatst. Wat leuk dat je naar dit artikel verwijst, ik heb nl. volgende week een afspraak met Roelof van Wijngaarden, de rouwclown uit dit artikel! Bedankt voor je reactie en het meedenken.
groetjes, Pauline
Beste Eefje,
Sorry dat ik zo laat reageer, maar op een ander prikbord krijg ik altijd een berichtje dat er een reactie is geplaatst.
Ik kan mij goed herkennen in je verhaal over alleen maar vertrouwde mensen om je heen willen hebben en geen bemoeial. Toen mijn schoonvader overleed, heb ik een jaar lang alle bruiloften en andere feesten gemeden.
Toch denk ik dat het wel kan, maar dan altijd op uitnodiging/initiatief van degene die begraven gaat worden. Op dit moment werken er al mensen als rouwclown en zij gaan zeer zorgvuldig en integer te werk door van te voren uitgebreid met de persoon die ziek is, alles te bespreken. Het is dus niet zo dat er zomaar opeens een clown op komt duiken tijdens een begrafenis.
Voor mij staan clowns o.a. synoniem voor emoties en het uiten van gevoelens. Via mijn clown wil ik mensen in contact brengen met hun emoties en dat is voor iedereen weer anders en heel persoonlijk. Voor mezelf weet ik ook nog niet of ik richting clown en begrafenissen ga; clownen in een hospice; met dementerenden; met gehandicapten; met zieke kinderen; of meer richting rouwclown en verwerken van andere dingen, zoals een scheiding, een trauma, verlies (dus na een overlijden) etc..
Ik hoop dat ik je niet gekwetst heb met mijn vraag en dat mijn antwoord het iets heeft kunnen verduidelijken. Bedankt dat je hebt willen reageren.
Met vriendelijke groet,
Pauline
Hoi Pauline
Bedankt voor je reageren.
Weet je eigenlijk leer je me iets nieuws en dat is het beeld achter de clown.
Eigenlijk zit er toch wel iets heel moois achter en eerlijk gezegd heb ik het nooit zo bekeken.
“Voor mij staan clowns o.a. synoniem voor emoties en het uiten van gevoelens. Via mijn clown wil ik mensen in contact brengen met hun emoties en dat is voor iedereen weer anders en heel persoonlijk. ”
Ik kan lachen om een de capriolen van een clown , kan ik er ook om huilen vroeg ik me direct daarna af?
Gelukkig heb ik met de tranen vaak niet zo moeite , ik loop regelmatig over , mag daar uit concluderen dat ik zelf wel redelijk bij mjn emoties kom, echter toen ik beide ouders verloor binnen kort tijd , was dat anders.
Toen werd het durven voelen wel van ander aard.
Ik heb de ervaring niet , of de clown in staat zou zijn wel die emoties bij mij los zou kunnen maken.
Wel toen mijn zoontje voor wat langere tijd in het ziekenhuis werd opgenomen , gelukkig al een hele poos geleden , maar voor een ouder is die ervaring die blijft.
Ik zie het nog zo goed , anderhalf jaar , in dat grote bedje , aan de infusen , en zo dapper, wij kregen toen ook bezoek van de clinic clown en er verscheen een grote lach op zijn gezicht. Dat raakte . Ja ik kan dus ook huilen om een clown.
De rouwclown , ik weet het niet , het roept bij mij enige weerstand op en dat komt gewoon omdat ik niet bekend met dit fenomeen in opkomst neem ik aan.
Dood is voor mij automatisch gekoppeld aan verdriet en ik denk dat ik niet wacht op iemand die mij op zo n moment komt opvrolijken . Zou ook best benieuwd zijn na ervaringen van nabestaanden. Het komt zo niet gepast over . Mijn persoonlijke mening hoor.
Gisteren was ik even naar het graf van mijn ouders.
Iedere keer verbaas ik me over de pracht van deze begraafplaats.
De bomen , de vogels en dat met een lentezonnetje , soms zoek ik dan even een bankje op , volop in het zonnetje en dan ga ik alleen maar stil zijn.
Luisteren naar de vogels om me heen.
Soms passeer je de stoet die hun dierbare op dat moment naar de laatste rustplaats dragen . Roept mij per direct dan terug naar dat gevoel van dat moment.
Heftig maar ook een mooie afsluiting.
Gisteren ook , een kleine stoet , met twee mensen helemaal kapot van verdriet , ze waren op weg hun kindje te begraven . Rouwclown nee , ik denk het niet zegt mijn gevoel , juist als ik geconfronteerd wordt met zo iets heftigs in je leven.
En weet je gisteren ben ik toch maar even gaan zitten op dat bankje , geen vrije gedachten , maar mijn gedachten vlogen uit naar die ouders die daar hun kindje gingen begraven.
Oneerlijk , ik vind dat zo oneerlijk.
Dank je wel lieve Pauline voor je reacties om meningeen schrijven.
groetjes van Anke
hoi anke,
net je berichtje gelezen en ik ben geraakt door je echtheid en dat je dat wilt delen. voor mij hoort een rouwclown zeker niet bij ‘opvrolijken’. ik moet er zelf niet aan denken, volgens mij zou ik heel agressief worden. het is voor mij ook nog onduidelijk, maar het blijft me wel trekken. deze week ga ik een workshop van een rouwclown volgen en ik ben heel benieuwd wat dat me gaat brengen, ook wel heel eng.
wat moet dat een ingrijpend zijn geweest toen je zoontje in het ziekenhuis lag. ik heb zelf 2 kinderen en tot nu toe is er nooit iets erg gebeurd met ze, maar ik moet er ook niet aan denken!
mijn ouders hebben ook 2 keer een kindje begraven en dat heeft zeker z'n impact gehad op ons als gezin. dat zitten bij het graf van je ouders is voor mij ook herkenbaar. mijn eigen ouders leven nog (en wat ben je dan rijk), maar mijn schoonvader is bijna 5 jaar geleden overleden. het kan heel fijn zijn om dan even ‘bij hem langs te gaan’. naast het verdriet is het fijn om even te kletsen tegen hem en te zeggen dat ik hem mis.
groetjes, Pauline
Ook jij bedankt voor je openheid Pauline , niets anders lijkt mij zo ingrijpend dan het verliezen van je kind.
Wat dat betreft mag ik mezelf ook heel rijk prijzen. Mijn zoon is nu ruim zeven jaar en sinds vorig jaar hebben we afscheid genomen van de kinderarts , want het gaat al lange tijd heel goed met hem.
Hoe rijk kan je dan zijn.
Ik zou het ontzettend leuk vinden als je je ervaring zou willen delen , hoe het is om even in de huid van de rouwclown te kruipen.
Het rouwen , ik vind het nog steeds een heel raar woord , heeft mijn ik veranderd.
Soms heb ik het gevoel dat ik rouwen een andere richting wil geven.
Denkend aan hulp bieden aan bijvoorbeeld kinderen in rouw.
Ik werk nu in al heel wat jaartjes in de kinderopvang ,
hoe mooi , toen ik nog op de groep van nul tot vier stond , kwamen er verbazend mooie gesprekken naar voren uit die kindermondjes.
Ze gaan er zo anders mee om.
Nogmaals bedankt voor je openheid en ik zou het leuk vinden wanneer je je ervaring zou willen delen.
groet Ank
Hoi Anke,
het was gisteren geweldig met Roelof, ik verwerk het nog in mijn werkstuk, dan hoor je er meer over, want op dit moment heb ik het een beetje (heel erg) druk: clownsopleiding met werkstuk, oefenen voor een drama-optreden met Pasen, poetsen want ons huis staat te koop en morgen is het open huis! verder gaat het goed.
groetjes, Pauline
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's