Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Ingrid
Lieve mensen
Eindelijk,eindelijk is mijn Jan vannacht in mijn droom verschenen.Eigenlijk in een paar verschillende kleine droompjes.Na bijna vier maanden.Ik heb hem dus weer mogen zien.Ben Happy.
Groetjes Ingrid
Lieve Ingrid,
Men zegt!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
dat als je droomt over je Lief dat hij dan naar het licht is en zich gelukkig voelt!!
Ik ben geen zweverig figuur,maar hier kan ik wel iets mee.
Heerlijk dat je je weer fijn voelt.
Met vallen en opstaan lukt het ons!
ik denk dat 2009 voor ons allemaal het jaar word,waarin we ons weer fijn kunnen voelen,ook zonder al onze Lieverds.( ze zijn toch wel bij ons !)
dus we gaan er gewoon voor!
Liefs van Loes
Hoi hoi allemaal,
Allereerst ook iedereen het beste voor het nieuwe jaar. Het is alweer even geleden dat ik iets heb geschreven (maar ik lees altijd mee).
Nu kan ik het niet laten om ook iets te schrijven. Afgelopen zondag op maandag had ook ik een droom.. het was zooo fijn om mama weer even te zien.
Ik was, vooraf, heel bang om 's morgens (mocht ik over haar dromen) me weer “ineens” zo goed te beseffen dat ze er niet meer is, maar ik droomde ook dat ze er niet meer was. Ik vroeg haar zelfs hoe het was, echt ongelooflijk. Daarna kon ik natuurlijk niet meer slapen, ik was helemaal blij. De moeheid sloeg de dag erna toch genadeloos toe toen ik weer voor de eerste dag, sinds het overlijden van mama, fulltime aan de slag ging, maar dat is het allemaal waard, al slaap ik nooit meer.
Straks weer snel naar bed.. je weet maar nooit!
Liefs,
Christel
Hoi lieve Ingrid
Mooi!!!!!!!!!
zo en zo een hele dikke knuffel voor de nodigheid.
Mijn vader is regelmatig in mijn droom verschenen , we hadden nog wat uit te werken met elkaar ( omdat we anders uit elkaar gingen dan dat we misschien gewild hadden) het heeft me absoluut geholpen bij een stuk verwerken.
Mijn mams is een keer aan mij verschenen op ons bed.
Het werkt zo mee.
Toch he , zijn er zo ineens weer bepaalde momenten , dan wordt dat gevoel weer aangeraakt.
Op 2 Januari overleed de moeder van onze huisvriend , bijna had de geschiedenis zich herhaald , want mijn schoonvader overleed op 1 januari.
We zijn niet naar de crematie geweest , daar we de moeder slechts oppervlakkig kenden.
Steun kan je op elk moment proberen te bieden.
Op het moment dat hij vertelde dat hij zijn moeders huis aan het leeg halen is ( net als ons moest dat in een maand tijd ) waren daar ineens de emoties.
Ach ik laat het tegenwoordig bestaan , want tegen tranen vechten is misschien wel juist een stukje verliezen.
dikke knuf
ank
Hoi lieve Ingrid.
Je hoef ook niet veel te zeggen. Ik kan het me voorstellen hoe verdrietig je bent. Ook wat je voelt. Daarom is het al goed van je dat je op dit forum bent gegaan. Dat is al een hele grote stap. En wil je er over praten, kan je me altijd mailen. Ik weet dat het “een beetje” kan helpen.
sterkte en liefs
Neel.
Alles doet zo veel pijn.
Mijn liefie zei twee dagen voor zijn overlijden tegen mij“jij bent het beste,wat mij ooit is overkomen.”Uit die woorden put ik nu mijn moed.Hij heeft mij ook bedankt voor alle keren,die ik bij hem ben geweest met alle onderzoeken.Dat vond ik heel vreemd,want we deden zowiezo altijd alles zamen.Hij deed toch ook alles voor mij??
Wij hielden zo veel van elkaar!!!!!!!
Nu is het mijn taak,om zijn graf waardig te onderhouden.Dat ga ik met alle liefde doen.
Groetjes een heel,heel,heel verdrietige Ingrid
