feestdagen

Het is nu 8 maanden geleden dat mijn vrouw Truus op 55 jarige leeftijd is overleden. Ik heb toen gelijk onze trouwringen in elkaar laten zetten om iets in mijn handen te hebben om te voelen. De tijd gaat snel maar de pijn en verdriet gaat niet weg, nu zeker niet met de kerstdagen in aantocht lijkt het wel of het verdriet alleen maar toeneemt. Ik heb ook helemaal geen zin om dit te vieren maar de kerstkaarten stromen binnen met lieve goed bedoelde teksten, hier wordt ik ook zeer emotioneel van en begin weer te huilen (ook een man mag huilen). Dan maar kerstkaarten kopen en verzenden, voor mij hoeft het allemaal niet. De kleinkinderen zagen geen kerstboom staan en vroegen waarom niet, ik vertelde hun dat opa geen zin had om het feestelijk te maken omdat hun oma kort geleden was overleden, dit begrepen ze wel. De 1e kerstdag heb ik mijn kinderen en kleinkinderen op bezoek die dan blijven eten. De 2e kerstdag ga ik naar mijn broer en schoonzus met verdere aanhang en blijf daar ook eten, maar alles is anders ik ben alleen en hun zijn met z,n tweeen. Met oud en nieuw weet ik nog niet wat ik ga doen, ik zal zeker niet alleen blijven want dat zal ik niet kunnen.

Ondanks alles wens ik iedereen toch fijne kerstdagen, we moeten ons er doorheen slaan of we nou willen of niet.

Ronald

Susan