Omgaan rouwverwerking partner

• 

  Bianc

  03-12-2008 12:54

  Hi,

  Net twee weken geleden is mijn zwager overleden, de broer van mijn vriend waar hij een hechte band mee had. Ik ken mijn vriend pas een paar maanden en daardoor ken ik hem nog niet echt heel goed. Hij heeft er veel moeite mee en is bijzonder gesloten

  Ik vind het heel moeilijk hier mee om te gaan omdat mijn vriend zich erg afzonderd voor de buitenwereld en er niet over praat. Ik heb al geprobeerd met hem te praten maar hij zegt niet veel en sluit zich weer. Ik wil hem proberen te steunen hierin en hem door deze moeilijke tijd heen helpen maar hoe kan ik dat het beste doen?. Mijn zwager is overleden aan longkanker. Onze troost is dat hij geen pijn meer heeft maar we hadden ondanks zijn snelle achteruitgaan niet verwacht dat hij nu al zou overlijden.

  Zijn er mensen die dit ook heeft meegemaakt en mij tips en adviezen kunnen geven hoe ik hem het beste hier door heen kan helpen. Praten of juist niet en hem gewoon de liefde en aandacht geven. Ook merk ik dat onze intimiteit erg minder is en dat hij daar geen behoefte aan heeft.

  Bianc

  Rapporteren
• 

  Suus

  03-12-2008 18:02

  Hoi Bianc,

  Probeer je eens in zijn schoenen te verplaatsen: stel dat jouw broer of zus overleed….Hoe zou jij dan gesteund willen worden? Zou je rust willen? Zou je veel willen praten? Fijn geknuffeld worden??

  Je kent je vriend vast wel goed genoeg om in te schatten of hij een prater is, of juist een binnenvetter. Geef hem de ruimte….zeg af en toe dat je hem even alleen laat en dat je ‘ just a phone call away’ bent.

  Zeg geen dingen als: ‘ik weet hoe je je voelt’ etc want (als het goed is) weet je dat niet….val niet in de cliche's..

  Veel geduld en wijsheid!

  Suus

  Rapporteren
• 

  Da-Is

  05-12-2008 13:46

  Helaas is hier geen handleiding voor. Ik merk zelf hoe moeilijk het is alleen ben ik degene die iemand verloren is (mijn lieve mamsje). Mijn partner ziet mijn verdriet maar weet niet hoe het voelt (zijn ouders leven nog). Hij kan af en toe tegen mij nu zeggen wat ben je sjaggie terwijl hij de link helemaal niet meer legt aan het verlies van mijn mamsje. Al is het “al” 7 maanden geleden, de pijn is af en toe zo heftig. Ik kan ook niet eens getroost worden want ik weet zelf niet eens hoe dat moet.

  Voor de buitenwereld gaat het leven ook door maar voor de persoon die iemand verloren heeft is het plaatsen van verdriet niet in tijd weg te zetten.

  Sterkte, wees er gewoon voor hem als het nodig is en als je er echt niet uitkomt schrijf hem dan een brief waarin je uitlegt dat je er graag voor hem wil zijn maar niet goed weet hoe je dit moet doen. Zo heb je geen direct confrontatie maar beseft hij wel dat je hem wil steunen op wat voor manier dan ook.

  Rapporteren