wat is het toch akelig stil zonder jou

Yvonne

16-10-2008 02:48

Wat is het toch akelig stil zonder jou
Ik zou zo graag willen weten…
Hoe het met je gaat
Je stem horen
Praten over de dingen die ons bezighielden
Ik mis jouw dagelijkse gesprekken zo erg
Het samen overleggen
Je wist juist die dingen te zeggen die ik nodig had om verder te kunnen
Het relativerende
Stimulerende
De oplossingen die je aandroeg
Gewoon, dingen die het allemaal zo plezierig maakten
Jouw uitbundige zingen
Het geroffel op de maat van de muziek
Je vrolijke lach
De gezelligheid samen
Geen goeiemorgen meer
Geen welterusten meer
Geen enkel telefoontje meer met:
Heb ik het vandaag al gezegd?
Wat?
Dat ik van je hou…
Lief ben je
Lief wás je, moet ik nu zeggen
Wat is het toch akelig stil zonder jou
loeskoene

17-10-2008 20:03

Lieve Yvonne,
Jouw woorden,zijn ook mijn gedachten!
eigenlijk moeten we blij zijn,dat we de Liefde ontmoet hebben!
en dat we kunnen terug kijken op een heerlijk leven met onze grote liefde.
Hoeveel mensen zijn er,die dit kunnen zeggen?
Ik koester het,maar ik heb nooit geweten dat het zón pijn kon doen.
Maar we moeten verder.
Laten we flink zijn voor de buitenwereld en hier op het pb onze zorgen en verdriet delen!
Sterke voor iedereen en liefs van Loes
Yvonne

19-10-2008 20:09

dank je wel , breed.
Hopelijk troost het iemand.
Het troost mij dat ik het ergens kwijt kan waar het herkenbaar is.
vriendelijke groet,
Yvonne
Yvonne

19-10-2008 20:19

Ik waardeer net als jij dat ik Ben heb mogen kennen. Het heeft een grote meerwaarde aanmijn leven gegeven, hem, ons leven samen met al zijn mooie momenten in gedachte te mogen hebben.
En ja, mee eens, voor de buitenwereld draait alles door en zitten ze niet te wachten op iemand die verdriet blijft hebben. Ik huil ook op “stille” momenten als ik buiten wandel en niemand me ziet. Ik wil ook niet als huilebalk verder, maar ik kan soms geen waterpomptang vinden die de kraan dicht draait. Erg is dat. Dan voel ik me echt zo verlaten en alleen.
Niet eenzaam, want er zijn genoeg lieverds om me heen, maar juist hem missen is onbeschrijvelijk pijnlijk.
Het doet goed dat het herkenbaar is bij anderen.
Voor jou ook heel veel sterkte als je sterk moet zijn, en een dikke knuf voor de moeilijke momenten.
Yvonne

wat is het toch akelig stil zonder jou

Yvonne

loeskoene

Yvonne

Yvonne