Zouden er meer mensen zoiets als ik meegmaakt hebben?
In Slowakije is mijn dierbare liefste vriendin door een auto geschept en
verongelukt een verschrikkelijke ervaring het is nu 4 weken geleden maar heb
er erg veel moeite mee, wellicht dat er meer mensen met een dergelijke ervaring zijn, graag dan kontakt.
Dag Suus,
Lief van je dat je reageerd.Het valt niet mee wat een rompslomp brengt dat met zich mee dat wil je niet weten. Je kop staat er ook helemaal niet naar.
Gelukkig neemt een familielid de honeurs waar voorlopig, want dat krijg ik nu niet voor elkaar.
Het moeilijk zal de traumatische ervaring zijn om die te lijf te gaan en deze zo te verwerken dat je het later niet met een dreun weer tegen komt.
Zal moeilijk worden, we waren nogal erg innig en onze levens waren erg met elkaar verstrengeld letterlijk maar ook figuurlijk.
Ze was de mooiste liefste gezelligste en parchtigste vrouw uit mijn leven.
Je vraagt je af waarom was dit nu nodig?
Mijn huisarts is al een gepasseerd station, bovendien ben ik ook al bij een therapeut. Eigenlijk ben ik meer op zoek naar een lotgenoot of iemand die mij wellicht wat goede tips kan geven.
De huisarts kan in mijn geval mij alleen maar met medicijnen helpen zoals valium en slaapmiddelen.
Maar ik sta er gelukkig niet alleen voor ik heb vrienden en familie.
groetjes
Harry
Ik wens je heel veel sterkte in deze voor jou moeilijke periode Harry.
het is gewoon ongelooflijk verschrikkelijk om zoiets mee te maken, je vraagt je dan inderdaad af WAAROM daar kan niemand antwoord opgeven.
Zelf heb ik 4 maanden geleden mijn partner verloren, ik wilde haar s'morgens wakker maken, ik raakte haar wang aan………………………………….
Ze had een aneurisma gehad vlak bij haar hersenstam……………………
Ik blijf volhouden doe jij dat ook Harry nogmaals veel sterkte.
Ik wens iedereen die nare en vervelende dingen mee maakt en heeft gemaakt veel sterkte.
p.s
ik volg de pagina maar zal niet meer reageren.
g.r.Mario
Hallo Mario,
Waarom alleen maar de pagina volgen?
Wij zitten allemaal in het zelfde schuitje,en je kunt hiet je verhaal kwijt en troost vinden.
Jij hebt ook nogal iets meegemaakt,en het is pas 4 maanden geleden!
Vertel iets over jezelf en je vrouw.
Vind je het te moeilijk?
Bedenk wel dat wij er zijn om je te steunen !
Ik wens je veel sterkte.
Liefs van Loes
Hallo Loeskoene,
Je hebt gelijk waarom niet meedoen,alles helpt.
Iets meer over mezelf en mijn partner.
Allereerst ik ben in 2006 gescheiden,zo direct na de scheiding was voor mij een hele mooie periode kan niet anders zeggen!
In die tijd leerde ik mijn partner kennen, we zijn gaan samen wonen,we hebben een stuk bij het huis aangezet, was ons beider wens.
Toen de verbouwing voor 95 procent klaar was stierf ze.
Mijn zoon van 23 jaar was het huis al uit, hij is vanaf 19 mei weer bij me in komen wonen.
Dit is even heel beknopt loeskoene.
Ik blijf vanaf nu met jullie mee kijken en praten.
Gr Mario
Hallo Mario,
Super!!! dat je wil meepraten.
Wat was je nog laat op! Kun je moeilijk slapen?
Wat moet ik zeggen?
Je hebt maar kort kunnen genieten van je nieuwe partner,maar jullie wens heb je wel waargemaakt.
Weet je soms is het leven zooo oneerlijk,het lijkt wel of je niet gelukkig mag zijn!!
Nu moet je het weer alleen klaren,maar gelukkig heb je je zoon nog.
En heb je een leuke baan?
Na het overlijden van mijn Lief heb ik weer een leuke baan gevonden met fantastische collega's.
Ik zal Lex altijd blijven missen,maar mijn leven heeft weer inhoud gekregen.
op een andere manier,maar toch!!
Ik hoop dat jij het ook aan kunt.
Je moet het echt zelf doen.
Huilen,Schreeuwen,en dan weer Lachen.
Veel liefs van Loes
Ben,
de man waar ik 19 maanden zo intens gelukkig mee was, zo vertrouwd, zo lief, dat we besloten hadden te trouwen, ging 8 augustus naar het ziekenhuis voor een galsteen onderzoek.
Het bleek een slokdarmtumor te zijn en in een ver stadium uitgezaaid.
De internist raadde ons aan niet te lang meer met trouwplannen te wachten.
We besloten de trouwdag naar voren te schuiven, naar 20 sept.
20 sept. is Ben overleden, ´s morgens om 6.15 uur.
Een wrede, andere, onbegrijpelijke beslissing van een macht die we niet begrepen hebben.
Een beslissing die het leven binnenste buiten draait en waar een weg moeilijk te vinden is.
Mijn wereld ziet er sindsdien anders uit.
Het zal nooit meer hetzelfde zijn.
Alles heeft een andere kleur gekregen, een andere toekomst, een andere beleving, een ander leven.
Hoe weet ik nog niet, voor mij ziet het er nu nog chaotisch uit.
De afgelopen maanden waren zo intensief, alles en alleen Ben, wij, samen….
Hoe het over een poosje is zal misschien duidelijk worden.
Voor nu staat de wereld stil.
Ongeloof, verdriet, afgewisseld met mooie herinneringen…
een warm gevoel voor onze kinderen, familie en vrienden die zoveel steun gaven en nog geven…
het intensieve samenzijn, de zorg en de liefde die we voor Ben en voor elkaar hadden en hebben, worden afgewisseld met vlagen van enorme boosheid en machteloosheid dat Ben er niet meer is.
Rede en overzicht zijn nog ver te zoeken.
Hopelijk wordt dat over een poosje beter.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Ik wens je veel sterkte en hoop dat je herkenning en hulp zult vinden….