Mijn jongste dochter is op 5 oktober 2007 na vele ziektes overleden.
Ik zelf lijk niet meer verder te kunnen en probeer eigenlijk overal hulp te zoeken maar dat gaat nogal moeizaam.
Zij was zo'n groot deel van mijn leven en ik mis haar verschrikkelijk, het doet zo ontzettend pijn vanbinnen.
Hoe nu verder, ik weet het niet meer want het wordt alleen maar moeilijker inplaats van minder.
Met vriendelijke groet, Ineke
Hallo Ineke, wat moedig van je om je verhaal hier te doen.Het verliezen van je kind is zo verschrikkelijk. En nu komt 5 oktober zo dichtbij. Wat is tijd, wat is een jaar?Ik ben mijn zoon verloren, drie jaar geleden. Ik mis hem even veel als op die vreselijke dag.
Je kunt misschien contact opnemen met VOOK of Lieve Engeltjes, daar zijn we samen, de ouders van kinderen die niet meer leven. We hebben veel steun aan elkaar. Je mag me ook privé mailen, ik zal antwoorden. Heel veel sterkte, Gerda
Lieve Ineke,
Je zegt dat je moeilijk verder kunt.
Wil je me iets vertellen over je dochter?
Hoe oud was ze?
Wat heb je allemaal meegemaakt?
Wil je het vertellen?
Praat maar met ons,het zal je opluchten hoop ik??
zo vaak je maar wil.
Wij zijn er voor jou!
En zullen proberen jou te steunen.
xxxxxxxxxxx van Loes
Hallo Gerda,
Bedankt voor je mailtje het doet me goed.
Ik zou graag met je willen mailen maar ik weet je email adres niet en ik weet niet of dit op het prik bord komt en er staat dat je dit prikbord niet als chat mag gebruiken.
Hoop van je te horen,
Groetjes Inekegerda schreef:
>
> Hallo Ineke, wat moedig van je om je verhaal hier te doen.Het
> verliezen van je kind is zo verschrikkelijk. En nu komt 5
> oktober zo dichtbij. Wat is tijd, wat is een jaar?Ik ben mijn
> zoon verloren, drie jaar geleden. Ik mis hem even veel als
> op die vreselijke dag.
> Je kunt misschien contact opnemen met VOOK of Lieve
> Engeltjes, daar zijn we samen, de ouders van kinderen die
> niet meer leven. We hebben veel steun aan elkaar. Je mag me
> ook privé mailen, ik zal antwoorden. Heel veel sterkte, Gerda
Hallo Loes,
Ik heb een tijdje geleden een site gemaakt bij de ncrv, www.dodenzijnnietstil.nl en daar schrijf ik alles op wat ik aan mijn dochter Monique Haasnoot wil vertellen.
Als je op google Monique Haasnoot in typt kan je haar zo vinden.
Ik heb daar in het kort in een gedicht een beetje vertelt over haar leven.
Lieve groetjes Ineke
Morgen 8 jaar geleden is mijn zoon Sven van 17 verongelukt, het eerste jaar heb ik het ontzettend moeilijk gehad. . Ik ben bij een rouwverwerkingsgroep geweest een paar maanden lang, en daarna heb ik een website voor mijn zoon gemaakt. (hij staat bij volwassenen hier bij rouwverwerking Sven*17)Hier heb ik heel veel verdriet in kunnen stoppen. Tegen de tijd dat het een jaar geleden was, zat ik er helemaal doorheen (er schijnt een stofje in de hersenen te zijn, wat maakt dat je je goed voelt, wat steeds langzamer gaat werken na een ingrijpende gebeurtenis in je leven, en op een gegeven moment maakt dat stofje niks meer aan) Dit was bij mij de reden dat ik het niet meer zag zitten. Hier heb ik maanden medicijnen voor gehad, en ben me beter gaan voelen. Het gemis raak ik nooit meer kwijt maar ik kan er nu mee om gaan.Tegen de tijd dat de datum er weer aankomt merk ik aan mezelf (door o.a. weer op het prikbord te komen) ik ben prikkelbaar en droom heel erg veel over Sven en ben iedere minuut van de dag met hem bezig. Ineke, je zit nu in een enorme moeilijke tijd, je bent echt weer een jaar terug en maakt alles opnieuw mee. Ik wens je dan ook enorm veel sterkte deze dagen.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's