Vandaag zou mijn oma jarig zijn. 96 Zou ze worden. Wat een leeftijd he? Vorig jaar november is ze overleden.

Toen dacht ik: Nu zijn de eigen ouders de volgende… Niet wetende, dat mijn moeder de eerste zou zijn. En daarna mijn tante. Beide schoondochters van mijn oma. Zouden ze ergens samen een gebakje eten of cola zonder prik drinken? Oudbakken chipjes, die de avond ervoor al klaar gezet waren, eten? Of is er echt helemaal niets en zijn ze niet eens samen?

9 Maanden heeft het geduurd, voor de eerste 2 moeders, na de “oppermoeder” (mijn oma) al stierven.

Vandaag zou oma jarig zijn. Misschien is ze niet alleen. En zit ze met ma en mijn tante samen ofzo. Mijn oma werd gewoon mijn hele leven ouder, dan mijn moeder werd. Nog 2 jaar ouder zelfs. Want ma was maar 61. Hoe accepteer je zoiets?

Ik bel zo mijn vader even. Oma is zijn moeder. Oma is ook de moeder van mijn oom, de man van mijn overleden tante. Ja, ik ga even bellen naar hem. Want misschien voelt mijn vader zich wel heel rot, omdat het de eerste verjaardag van zijn moeder is, waar ze niet meer bij zal zijn. Misschien voelt hij zich net zoals ik me zal voelen. Of zal het anders zijn, omdat ze zoveel ouder is?

Mijn vader en oom verloren hun moeder en 9 maanden later beide hun vrouw. Zussen van elkaar. Blijft te bizar voor woorden.

Moest het eventjes kwijt.

Monique