Binnen een jaar

ria uit almere

09-09-2008 10:33

Ik heb mijn moeder verloren!
Vorig jaar 12 september overleed mijn vader na twee dagen ziek te zijn geweest, en nu op 30 augustus mijn moeder na een zware hersenbloeding met epileptise aanvallen. Voor haar het beste, ze was eenzijdig verlamd en kon niet meer slikken, dat gun je niemand Maar voor ons zo zwaar ik heb mijn vader nog niet eens verwerkt en nu dit. Ik weet het wel ze waren 85 en 82 een mooie leeftijd zegt men dan maar niet voor mij, nog lang niet.En dan voel ik me zo egoistisch als ik dat zeg,ik had zulke fijne ouders daar moet ik heel dankbaar voor zijn. Ben ik ook maar nu nog niet, nu ben ik alleen maar heel boos. Ik heb tegen de muur geschopt en geschreeuwd. Zoveel woede dat moet ik eerst kwijt.
Mijn moeder heeft nooit begrepen dat hij wegging zonder haar, dat hij haar niet meenam ze waren meer dan 60 jaar samen en hij heeft op haar gewacht al die dagen. En nu zijn ze weer samen.
Wij hebben ook besloten om ze samen uit te strooien, wij hadden pa “bewaard” om dit te doen ,maar dat het al zo snel was. Ze gaan op 13 november, hun trouwdag dan zijn ze op hun 62e trouwdag weer smamen. Maar wat is dit moeilijk.
Ria
Suus

09-09-2008 16:05

Hallo lieve Ria,
Gecondoleerd met het verlies van je vader en nu onlangs, met je moeder….
Het valt ook niet mee om te moeten missen wat zo lange tijd vanzelfsprekend was en het zal een tijd duren voor dit besef een plekje heeft gevonden…
Geef toe aan je emoties en vind hier herkenning…
gr Suus
Da-Is

09-09-2008 18:42

Wauw zit hier met kippenvel. Voor ons staat dit ook een beetje voor de deur en ik hoop zo dat dit niet gaat gebeuren. Mams 21 april aan hersenbloeding overleden en paps die nu tijdelijk in een verpleegtehuis zit omdat hij compleet op door verdriet e.d.
Heftig allemaal, kan je allemaal maar sterkte wensen weet niet zo goed wat te zeggen maar besef wel het verdriet want dat voelen wij ook al een beetje al hebben wij nog hoop.
anke

10-09-2008 11:00

Hoi Ria.
Ik herken helemaal,
Mijn ouders overleden acht maanden na elkaar .
Mijn schoonpa een half jaar daarvoor.
Wat mij redelijk troost gaf , is het denken aan het feit dat ze het nu niet zo lang zonder elkaar hebben moeten doen. Zij kwamen weer bij elkaar op hun trouwdag.
Nu ervaar ik dat als iets moois.
Ben dan ook wel bijna vier jaar verder.
Anke
MoniqueVL

10-09-2008 14:43

Sterkte. Heel veel sterkte.
Monique
ria uit almere

10-09-2008 15:39

Dank jullie allemaal. Ik kom er wel hoor maar het heeft zijn tijd nodig
Ria

Binnen een jaar

ria uit almere

Suus

Da-Is

anke

MoniqueVL

ria uit almere