heb het gevoel dat ik het niet trek

  • wendy

    Ik ben ontzettend blij met jullie allemaal.

    tuurlijk ga ik door voor mijn kindjes,en ja ik probeer zeker ook nog wel wat van me leven temaken.

    Want zoals we al hebben mogen ervaren kan dit soms veelste kort duren.

    het is gewoon zo intens verdrietig.Iedere dag weer.

    vandaag had ik een vergadering(veel erg jonge mensen zater daarbij)waar we taart kregen.Er was nog een halve taart over en iemand riep wie wil hem mee.

    wie wil ze moeder blij maken.

    Tja en heel cynische kwam er uit je IK!

    En 5 min later stond ik buiten tehuilen.

    Pfff ik word gewoon gek van dat verdriet af en toe.

  • sandra

    hoi Wendy,

    heb een berichtje voor je achtergelaten, maar heb er per ongeluk een nieuwe lead van gemaakt. Het heet moederloos en was bedoeld voor jou.

    Liefs,

    Sandra

  • Marjada

    Wendy,

    Ik sluit me helemaal aan bij de woorden van Monique. Mijn vader is in juni vrij plotseling ziek geworden en na 3 weken overleden aan de complicaties (dubbele longonsteking) ten gevolge van Q-koorts. Hij was wel al jaren hartpatient maar deed het voor zijn leeftijd nog steeds goed met zijn kleine beperkingen.

    De dokter zei: stomme pech, het is hem letterlijk en figuurlijk aan komen waaien.

    Ik mis mijn vader ook verschrikkelijk, en inderdaad, de ene dag gaat beter dan de andere.

    Ik kan het nog steeds moeilijk verwerken en dat uitte zich ook in lichamelijke klachten, zoals slecht kunnen slikken, pijn veroorzaakt door de aanhechting van de spieren aan het borstbeen. Daarom eerst een bezoek aan de huisarts, voor onderzoek van hart en schildklier. Dit was gelukkig allemaal goed en daarom heb ik nu mijn heil gezocht in ontspanningstherapie, die bestaat uit gesprekken, ontspanningsmassage en Reiki. Ik ben nu een aantal keer bij de theapeute geweest en kan wel zeggen dat het mij erg goed doet. De pijn van het verlies gaat natuurlijk nooit over, maar zoals men zegt: de scherpe kantjes gaan er vanaf. Een paar dagen geleden las ik een tekstje op internet: Je komt er niet overheen maar wel doorheen. Daar kan ik me helemaal in vinden.

    Sterkte met alles, Marjada

  • wendy

    Dankjewel voor jullie lieve woorden.

    Het is ook idd wel zo dat het de ene dag erger is dan de andere dag.

    Pfff het is gewoon zo pijnlijk!

    Maar ik ben blij dat dit opzich normale gevoelns zijn zoals ik hier lees.

    liefs wendy