waar is hij nu

  • hanna

    waar is hij nu dat vraag ik me soms af

    heb het gevoel dat hij steeds om heen is weet het zeker

    dat gevoel geeft me kracht om door te gaan

    de kleine dingetjes om me heen ik voel het dat is ron

    ik ben echt geen zweverig type maar er gebeuren dingen die niet te verklaren zijn

    dan denk ik het geeft me troost in moeilijke uren die er na 3 jaar nog steeds zijn

    want het gemis doet nog steeds veel pijn het was ook zon fantastisch mens

    ik wil wel allle mensen met verdriet veel sterkte wensen veel liefs hanna

  • loeskoene

    Lieve Hanna,

    Ik weet wat je voelt,mijn lief,mijn Lex is er nu 2 jaar,3maanden en 10 dagen al niet meer bij me.

    Maar eigenlijk is hij er nog,ik praat met hem en in een flits hoor ik hem nog vrolijke,leuke dingen zeggen.

    soms zijn er inderdaad onverklaarbare dingen.

    dus het maakt niets uit,een ander zou ons voor gek verklaren,dus ik praat er maar niet over!

    Uit jouw brief maak ik op dat Ron ook jouw grote liefde was en is!

    We moeten het nu alleen doen,met in ons achterhoofd, dat we het goed doen.

    Ik sta ook met beide benen op de grond,maar soms vraag ik me af wat het nut is van het leven.

    Weet je wat mijn advies is?

    kijk om je heen,sta open voor je omgeving,probeer niet over alles controle te houden,laat maar zien dat je nog steeds verdriet hebt.

    Het mag!!!

    tenslotte is het geen ziekte om verdriet te hebben van je allerliefste.

    Laat het maar horen,we zijn geen doetjes,en gaan door met ons leven,ook al is het vaak moeilijk,mogen we dan soms nog eens huilen??

    ik vind van wel.

    Liefs van Loes