laat verdriet

• 

  elske

  01-07-2008 13:02

  Goedendag,'

  Twee jaar geleden is mijn zoontje overleden op 39 weken zwangerschap. Vlak daarna ( een maand!) weer zwanger- tweeling- gelukkig alles goed, zijn inmiddels ook al weer een jaar.

  Echter, sinds de twee geboortedag van mijn overleden zoontje is geweest val ik terug in een zwart gat. Ik ben zeer verdrietig en vraag me opnieuw af wat er fout is gegaan, hoe ik het had kunnen verkomen, enz?

  Het lijkt erop alsof ik opnieuw of voor het eerst echt aan de rouwverwerking moet beginnen, kan dat?

  Rapporteren
• 

  Bep

  01-07-2008 14:45

  Lieve Elske,

  Allereerst gecondoleerd met het overlijden van je zoontje.

  Het is heel erg wat er gebeurt is maar jou valt helemaal niets te verwijten, je kan zoiets echt niet voorkomen dus geef aub niet jezelf de schuld.

  Natuurlijk mag je je afvragen wat er fout is gegaan, kun je daar niet met huisarts over praten?

  Vaak val je zomaar opnieuw in een groot zwart gat, iedereen verwerkt het anders.

  Wat mij hielp was veel, heel veel schrijven, vooral hier op het prikbord, dat heeft me echt geholpen maar ik heb nog van die dagen hoor dat ik vreselijk verdrietig ben.

  Je kunt ook lid worden van Lieve Engeltjes, dat is een site voor ouders van een overleden kind.

  Ook is er een hyves site, daar “praten” we ook met elkaar over onze overleden kinderen, ik ben daar medebeheerder van.

  Ik weet natuurlijk niet wat goed voor jou is, wel weet ik van heel veel mensen dat, als ze erover kunnen praten, het oplucht.

  Ik wil je heel veel sterkte en kracht wensen, maar ook veel geluk met de tweeling, ik weet het, je zoontje is niet te vervangen, hij blijft altijd jouw eerst geboren kindje en de oudste.

  Dit zijn de links naar de sites die ik noemde maar er zijn er meer,

  http://www.lieve-engeltjes.nl/

  http://vlinderkindjes.hyves.nl/

  Liefs Bep

  Rapporteren
• 

  Poek

  22-07-2008 19:54

  Dag Elske, Het is niet zo raar dat je nu pas begint aan de rouwverwerking van je zoontje. Je hebt er tot nu toe gewoon geen kans toe gehad. Meteen weer zwanger, wat toch weer een gelukkige tijd is, en na de geboorte van je tweeling heel erg druk natuurlijk. Nu is het misschien ietwat gestabaliseerd en heb je een beetje ruimte om te denken. Ja, dan komt het allemaal naar boven. Laat het maar over je heen komen. Rouw om dat kleine mannetje, want hij is het waard.

  Lieverd, we hebben soms afgronden waarin we vallen, maar altijd is er toch weer een weg omhoog. Kan lang duren en het gaat stapje voor stapje, maar je komt er. Af en toe zul je merken dat het een keer, een paar uurtjes, een beetje beter gaat. Hou je daar aan vast meissie.

  Veel liefs en sterkte en geluk met je tweeling, van een Poek.

  Rapporteren