pfff...wat een zoektocht!!

Marlies

20-04-2008 21:56

Hallo allemaal,
ik ben blij dat ik een plek heb gevonden waar ik kan lezen over iets wat mij erg bezig houd. Mijn vader is oktober 2007 aan beenmergkanker overleden. Hij was sinds aug. 2006 ziek en ondanks dat het een tijd goed is gegaan is het toch vanaf july bergafwaarts gegaan. Hij heeft door zijn kanker een doorgezakte rug gekregen waarop een dwarsleasy volgde. Dit was een schok maar toch dachten we dat we hier wel boven op zouden komen. Hij ging naar een revalidatie afdeling maar kreeg in september een longontsteking en moest terug naar het ziekenhuis. Hij zou door uitzaaiingen op zijn ribben niet meer gereanimeerd kunnen worden. Het besef dat hij zou gaan overlijden kwam steeds dichterbij. Hij kreeg veel morfine. Mijn moeder is steeds bij hem gebleven en de laatste dagen hebben we met haar omstebeurten bij hem geslapen. Hij is in het bij zijn van mijn moeder en jongste broer plus vriendin overleden. Iedereen heeft afscheid kunnen nemen en de dag erna hebben we het aan mijn oma en opa (moederskant) verteld. Mijn oma is 8 dagen na mijn vader overleden. Ze bleek al last te hebben van hartader vernauwingen. De stress die ze kreeg van het nieuws over mijn vader is waarschijnlijk de druppel geweest. Een dag na mijn verjaardag is zij gecremeerd.
Ik heb zo nu en dan dromen over mijn vader. Niks geks aan natuurlijk maar het zijn niet echt vrolijke dromen. Zo droomde ik gisteren dat we hem gingen reanimeren met zo'n electrisch ding wat je in die ziekenhuis series ziet. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was.
Pffff… wat een lang verhaal he?! Ben wel blij dat ik het even heb getikt.
Onthoud allemaal: ieder verdriet is uniek!!! ( Rouw op je dak - Jos Brink, een erg mooi en fijn boekje om te lezen)
Liefs, Marlies
yvon

21-04-2008 08:02

Hoi Marlies,
Gecondoleerd met het verlies van je vader en later je oma…..Misschien zijn ze wel samen ?!
Wat een heftige tijd; Geen wonder dat je er onbewust, slapend, ook nog zo mee bezig bent.
Schrijf hier lekker van je af en vind herkenning. En je hebt gelijk: Jos Brink heeft een mooi boekje geschreven!
Liefs,
Yvon
Poek

22-04-2008 20:33

Hallo Marlies,
Goed dat je deze site hebt gevonden en het verdriet een beetje van je af kan tikken of tenminste delen. Het is rottig, hè, om je vader te moeten verliezen. Een vader is toch altijd een rots in de branding die alles in een handomdraai oplost. Die onvoorwaardelijke steun waar je altijd op terug kunt vallen. Geeft niet welke rare dingen je hebt gedaan, je vader was er. Dat moet je nu missen en dat is niet leuk. Ik ben al wat ouder en heb mijn vader al heel lang geleden verloren, maar soms moet ik er nog wel eens aan denken hoe hij kleine lieve dingen deedt.
Ik wens je heel veel sterkte en laat die dromen maar even gewoon komen, dat is een gedeelte van jouw manier van verwerken.
Veel liefs van Poek.
loeskoene

25-04-2008 00:15

Lieve Marlies,
wat moet ik zeggen?
jouw vader is niet meer hier op deze aarde,maar wel in jouw hart!
je moeder heeft nu extra behoefte aan aandacht van haar kinderen.
haar geliefde,haar partner is er niet meer.
zij heeft de weg met hem afgelegd tot zijn einde,
zij voelt zich geamputeerd.
weg maatje,man en geliefde.
help haar aub.
praat met haar over de vrolijke dingen die ze had met je vader.
sla fotoboeken open,en huil samen.
ik hoop dat je dat kunt!
en bedenk,je vader zou jullie willen zien lachen.
Hij heeft niet voor niets geleefd,jij bent geboren uit hun liefde,denk daar aan als je je verdrietig voelt.
dikke kus van Loes
Marlies

26-04-2008 16:00

Hoi allemaal,
fijn dat jullie hebben gereageerd. Mijn dagen hebben zo hun ups and downs. Vandaag is een goede dag. Iemand helpt me om een foto van mn vader en oma te verkleinen zodat ik ze in een medaillon kan doen. Zo kan ik ze lekker bij mn hart dragen. Ik heb gelukkig een heel goede band met mijn moeder. We zijn echt 4 handen op 1 buik. Ik weet meteen hoe ze zich voelt, alleen maar door naar haar stem te luisteren. Dat zit dus wel goed. We doen samen leuke dingen.
We zijn er dus zeker voor elkaar al is het midden in de nacht.
Hoe is het verder hier met iedereen? Wat doen jullie op jullie slechte dagen?
Groetjes, Marlies
Jacqueline

26-04-2008 21:57

Hoi Marlies,
Wat een herkenbaar verhaal! Logisch dat je ups en downs hebt … het is ook niet niks allemaal. Fijn dat je moeder en jij 4 handen op één buik zijn. Jullie hebben ongetwijfeld heel veel steun en troost aan elkaar.
Mijn vader overleed vorig jaar januari heel plotseling. Zo maar … van het ene op het andere moment weg … onvoorstelbaar. Ik had een hele goede band met hem en heb mijn verdriet in eerste instantie heel ver weg gestopt door heel hard te werken e.d. Niet nadenken en maar doorgaan …. Dat gaat me nu enorm opbreken. Het is natuurlijk ook niet goed om het weg te stoppen, maar het was mijn manier van overleven denk ik.
Met als gevolg dat ik nu sinds een maand bij een psychologe loop. Gestagneerde rouwverwerking en een depressie is haar oordeel. Ik hoop er door de therapie die ik bij haar volg weer bovenop te komen.
Mijn oma overleed trouwens ook een dag of 10 na mijn vader. Ook al zo plotseling. ‘s Nachts kreeg ze het benauwd en heeft iemand bij zich geroepen. Die is 112 gaan bellen en toen hij terug kwam was ze dood. Met deze oma had ik niet zo’n enorme band en kan ik haar overlijden beter verkroppen als het overlijden van m'n vader. Ook mede door haar leeftijd (ze was over de 80 terwijl mijn vader 66 was).
Het boekje van Jos Brink heb ik ook gelezen. Inderdaad een goed boekje en heel herkenbaar allemaal.
Ik wens jou (en alle anderen hier) heel veel sterkte en kracht!
Groetjes,
Jacqueline
(die hier al wel af en toe meeleest, maar nog nooit iets geschreven had)
Marieke

05-06-2008 23:03

Hey Marlies,
Ik was ook op zoek, en nu kom ik jou hier tegen. Ben vanmiddag van mijn werk naar huis gegaan, ben helemaal ingestort. Ik wist niet dat je zoveel verdriet kan hebben. Ga nu pas beseffen dat m'n moeder echt niet meer terug komt. Vond het trouwens fijn dat je bij de begrafenis was. Gek dat het toen die dag nog allemaal helemaal niet tot me doordrong.
Nou, ik hoop je snel weer op ballet te zien.
liefs Marieke

pfff...wat een zoektocht!!

Marlies

yvon

Poek

loeskoene

Marlies

Jacqueline

Marieke