mooie tekst

noortje

07-01-2008 11:40

Tijdens de uitvaart van mijn man heb ik een heel mooie tekst voorgelezen.
Wel heftig om dat te doen maar ik wilde het heel graag omdat het zo treffend was en blijft. Het al bijna 3 jaar geleden dat dat plaatsvond, maar zo rond de sterfdatum moet ik altijd aan deze tekst denken, hij geeft me steun.
Misschien ook aan U
De dood is niets.
Ik ben slechts naar de andere kant
Ik ben mezelf, jij bent jezelf.
Wat we voor elkaar waren, zijn we nog altijd.
Noem me zoals je me steeds genoemd hebt.
Spreek tegen me zoals weleer, op dezelfde toon,
niet plechtig, niet triest.
Lach, om wat ons samen heeft doen lachen.
Denk aan mij, bid met mij.
Spreek mijn naam uit thuis, zoals je altijd gedaan
hebt zonder hem te benadrukken,
zonder zweem van droefheid.
Het leven is, wat het altijd is geweest.
De draad is niet gebroken.
Waarom zou ik uit je gedachten zijn?
Omdat je me niet meer ziet?
Nee, ik ben niet ver, juist aan de andere kant
van de weg.
Zie je, alles is goed.
Je zult mijn hart opnieuw ontdekken en er de
tederheid terugvinden.
Dus, droog je tranen en ween niet als je van me houdt.
noortje

07-01-2008 11:53

Nu heb ik mij nog niet voorgesteld en dat is eigenlijk niet zo netjes.
Mijn man is 3 jaar geleden op 51jarige leeftijd gestorven aan uitzaaiingen van darmkanker. De laatste 3 maanden heeft hij in een bedje in de kamer gelegen omdat hij door moppen langs de ruggengraat een dwarslaesie had.
Hij was toen al 4 jaar thuis omdat werken niet meer ging vanwege vermoeidheidsklachten en de 2 stoma's die de nodige aandacht vroegen in de verzorging, alleen de middagen waren bruikbaar om iets te ondernemen.
Het verdriet is er nog steeds wel, maar de dankbaarheid dat we een aantal jaren gelukkig waren is groter.
Die laatste 4 jaar hebben wij het leven gepakt, veel met de kinderen gedaan, een cruise gemaakt, kortom van elkaar genoten.
Hoe vaak heeft hij in zijn bed gerefereerd aan de cruise als de mooiste reis van zijn leven, wat ben ik blij dat we die reis gemaakt hebben!
Nu gaat de reis van het leven door, het valt niet altijd mee en ik hoop ooit nog iemand te ontmoeten waarmee ik verder wil reizen, we zien het wel.
ans

07-01-2008 19:54

lieve ans.ik heb jouw verhaal en gedicht gelezen.het heeft me ontroerd.jouw gedicht is echt super mooi.en er zit denk ik ook een hoop waarheid in.ik ben mijn pa bijna 2 jaar terug verloren in een paar uur door een aneurisma in de buik.het verdriet is nog steeds inmens groot maar ik leer er mee om te gaan.en ja ook ik denk dat hij aan de andere kant van de weg is.of zoals mijn kids zeiden de volgende level.in ieder geval daar waar hij op ons wacht.wacht tot we elkaar weer zien.als het mijn tijd is.ik wens je heel veel kracht in de moeilijke uurtjes.maar ik wens je ook heel veel geluk en liefde op de weg naar de toekomst.
angela
Weegschaal

08-01-2008 09:28

Hoi Ans,
Ik heb mijn moeder vorig jaar verloren.Is ook binnen een paar uur overleden aan hetzelfde als jou vader.Heb nu dus bijna een jaar geen ouders meer Mijn vader is lang geleden overleden.
Zelf vindt ik veel steun in het spirituele.Krijg regelmatig via helderzienden iets door waar van ik zeker weet dat het mn moeder en/of mn vader is die mij via hen iets laat weten.Dus weet voor mijzelf zeker dat er meer is tussen hemel en aarde.Waarbij ik wel wil zeggen dat ik niet alles geloof wat er mij gezegd/verteld wordt.Worden mij soms dingen verteld waar ik absoluut niets mee kan maar vindt het wel fijn te weten dat het goed gaat met hen aan genezijde zeg maar.
groetjes Weegschaal.

mooie tekst

noortje

noortje

ans

Weegschaal