Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Dick
De overgang van het oude- naar het nieuwe jaar is voor ons allemaal moelijk. Dat geldt niet alleen voor degene, die dit jaar een geliefd iemand verloor, maar ook voor hen, waarbij het verlies van een dierbare al wat langer geleden is.
Op het prikbord heb ik een paar keer een berichtje over het “achterlaten” van een partner gelezen wat mij erg aansprak. Het eerste was een bericht van Hélène (24/11), waarin zij aangeeft het een onverdraaglijk idee te vinden haar lieve man in het oude jaar te moeten achterlaten en zelf zo dood-alleen het nieuwe jaar te moeten binnenstappen. Ook Marion en Kaatje hebben zich in die zin uitgelaten.
Ook ik verloor dit jaar mijn lieve vrouw en heb ook vaak dat gevoel van achterlaten.
Aan de andere kant nemen wij natuurlijk al onze herinneringen mee het nieuwe jaar in, en blijft daardoor degene die we liefhadden ook in het nieuwe jaar dichtbij ons.
Ik kwam een gedichtje tegen van Marinus van den Berg, waarin hij op een prachtige wijze beschrijft wat ik bedoel.
DICHTBIJ…..
Je schuilt
nog altijd tegen mij aan,
ook al ben je gegaan.
Je bent
nog altijd dichtbij,
ook al ben je ver weg.
Je bent
nog altijd deel van mij,
ook al ben je niet meer.
Je bent
nog altijd voelbaar,
ook al ben je niet meer tastbaar.
Je zult altijd
dicht bij me zijn,
ook als niemand het meer ziet.
(Ik hoop dat dit ons allemaal een beetje helpt wanneer wij straks dit moeilijke oude jaar achter ons laten en het nieuwe jaar binnenstappen)
