Lieve Héléne,
Met Loes gaat het redelijk,dank je wel voor je aandacht.
Weet je,ik lees hier wel,maar er is iemand die mij ongevraagd emails stuurt,ook al bedoelt hij het goed.
Dus ik ben wat voorzichtig geworden.
we zijn hier allemaal met ons verdriet,en vechten ons door het leven.
We hopen steun te vinden aan elkaar.
soms heb ik spijt dat ik niet samen met Lex hier vertrokken ben.
Ik begrijp het nog steeds niet,mijn sterke man,mijn alles,is er niet meer.
vandaag heb ik ons eerste gekochte schilderij naar onze dochter gebracht.
tranen,tranen,zij was erg blij,ik had weer het gevoel dat ik Lex uit huis droeg.
wanneer gaat dit over??
de omgeving vind het nu welletjes na 1 jaar en 9 maanden.
je moet maar weer vrolijk zijn,en je leven weer oppakken.
Ik doe mijn best,heb sinds 2 maanden weer een baan,automatische piloot aan en geen tijd om na te denken.
maar dan, als ik thuis kom,ik mis hem ik mis hem!!
Hoe gaat het met jou?
stomme vraag eigenlijk,sorry
ik wens je het allerbeste.
Liefs Loes