dit lied kan ik niet horen zonder te huilen….het is zo waar…ik wil je nog zoveel zeggen papa…altijd zei je het juiste woord, de juiste zinnen, je was zo trots op mij als moeder, zo gelukkig met mijn kinderen, de keuze van mijn geliefde man, en net voor je stierf, had ik mijn mbo 4 gehaald, op 42 jarige leefijd, en je zei dat je wist dat ik intelligent was, maar blijbaar iets ouder moest worden om dat te beseffen. We hebben veel gesproken in je laatste weken, je wist dat ik het moeilijk ging krijgen met ma…mijn band is nooit geweest zoals die met jou was..en helaas zal dat ook nooit zo worden, maar lieve papa ik doe mijn best om er voor haar te zijn, zeker nu bij haar de kanker is terug gekomen, gelukkig heb je dit net niet meegemaakt, de chemo's zijn zo zwaar en ik weet dat ze jou ook zo mist, maar ik wil zo graag even tegen je aan leunen en je was altijd de buffer tussen ons, en ach papa ik voel die pijn elke dag meer, het doet zo een pijn, ik mis je zo…