Een jaar geleden...

  • derk

    Het is alweer een jaar geleden dat Marry is overleden. Het lijkt nog allemaal zo kort geleden. De laatste dagen van haar leven, kan ik me van minuut tot minuut herinneren. Elk moment dat we nog samen waren….

    Als ik terugkijk op 1 jaar zonder Marry, dan zie ik achtereenvolgens: verbijstering, verdriet, een afschuwelijk gevoel van alleen zijn, feestdagen die geen feestdagen meer zijn, Marry missen in de opvoeding van de kinderen, de draad weer oppakken, een heel sterk verlangen naar de hemel, en nu…alweer dat verschrikkelijke gevoel van alleen zijn. Je vraagt je af: is dit nu de hel ofzo?

    Ik weet eigenlijk niet goed wat ik met 28 november aan moet…. ik zie wel. Ik geloof dat dit de zwarte dag in mijn leven zal zijn……

    Maar laten we niet blijven klagen.. tot hier toe hebben we als incompleet gezin ook heel mooie momenten gekend en laten we die koesteren, samen met de goede herinneringen die Marry ons heeft nagelaten.

    Derk

  • Wim

    Beste Derk,

    Het is nu net de 28e november, en de eerste sterfdag van jouw Marry. Je gaat het 2e jaar in van het leven dat zonder haar zo anders is geworden voor jou en de kinderen. Ik wens je in alle opzichten heel veel sterkte en de nabijheid van goede mensen om je heen. Wim.

  • ineke

    derk

    heel veel sterkte op deze zo moeilijke dag

    groet ineke

  • Silvia

    Heel veel sterkte op deze zo moeilijke dag….

    Groetjes Silvia

  • ada

    lieve derk nu zijn we al weer een paar dagen verder ik hoop dat je een beetje die zo moeilijke zware dag bent doorgekomen met je kinderen nu de feestdagen weer pfff ook van die vreselijke moeilijke dagen ik wens je veel sterkte hoop dat er mensen om je heen zijn die er voor je zijn en voor je kinderen zo groot verdiret kan je niet alleen dragen ben ik gdachten bij je groetjes ada