Lieve Maria,
Ik denk dat voor heel veel mensen die deze site bezoeken de decembermaand de allermoeilijkste van het jaar is! De feestelijkheden worden je als het ware “door de strot geduwd”. Toen alles nog gewoon was hadden we daar geen erg in en deden we eraan mee. Pas nu we een zo belangrijk iemand in ons bestaan moeten missen, beseffen we hoe betrekkelijk al die mede door de commercie opgezweepte vrolijkheid eigenlijk is. Hoewel ook mijn man in december jarig was zie ik zelf het meeste op tegen Oud & Nieuw. Vind het een onverdraaglijk idee mijn lieve man in het oude jaar te moeten achterlaten en zelf zo dood-alleen een nieuw jaar te moeten binnenstappen. Terwijl ik in alle redelijkheid best weet dat e.e.a. niet van een datum afhangt…. Maar toch.
Ik kan je niet echt troosten, maar wel een eindje mee-gaan in wat je voelt. Probeer maar twee armen om je heen te voelen.
Je hebt het over een innerlijke kracht die je er uiteindelijk doorheen zal slepen. Hou daaraan vast, al zul je nog vaak door diepe dalen gaan. Eens wordt die kracht sterker, al kun je je daar nu nog niets bij voorstellen.
Heel veel sterkte,'
liefs,
Hélène