Nog steeds een VERDRIET en GEMIS...

  • Silvia

    Hallo allemaal, ik zie nog bekende namen, allereerst hoe is het met jullie?

    Ik ben hier 3 jaar terug ook begonnen te schrijven, ik heb mn Pa toen verloren,

    afgelopen maandag was het 3 jaar geleden hij overleed, ik beleef alles weer opnieuw, ik ben er niks op vooruit gegaan, het word steeds erger, ik kan mn draai niet meer vinden, mn omgeving zegt steeds je moet verder met je leven, ik kan dat niet, mis mn Pa, ook mn dochter heeft er 3 jaar later nog veel verdriet van, ik hoop dat ik nu ik hier weer kom alles weer van me af kan schrijven, ik merk ik steeds verder weg zak….

    Liefs Silvia

  • Wim

    Dag Silvia,

    Ik ben ook een van degenen die al een tijdje “meelopen” op het pb. zij het met tussenpozen. Je schrijft dat je in je rouwproces nog niet verder bent gekomen, eerder achteruitgegaan. Je omgeving zal inderdaad niet meer kunnen zeggen na drie jaar, maar helaas spreekt daar weinig bemoediging voor je uit, eerder onbegrip: zit je nu nog in dat proces? De weg terug van de dood naar het leven is een moeilijke weg, dat ervaren jij en je dochter nog steeds en veel. De vraag is wel: wat kan jullie helpen, wat is er nodig om die weg weer wat terug te vinden.

    Er zal meer nodig zijn dan het pb. maar het kan op dit moment misschien hetgeen zijn wat nu het dichtste bij is en wat je nu even nodig hebt. Ik hoop dat je hier toch wat van je af kan schrijven wat je met je meedraagt. Sterkte voor jou en je dochter! Wim.

  • Bep

    Hallo Silvia,

    Ja, ik ben hier ook nog, soms een paar dagen niet maar nu weer elke dag omdat het gemis weer vreselijk is. Het is 4 jaar geleden van mijn zoon en 5 jaar van mijn kleindochter, as. zondag wordt het 4jaar dat Hans* is begraven.

    Ik denk dat het voor iedereen anders is.

    Er zijn geen regels voor het rouwen er is geen handleiding voor.

    Mijn dochter heeft het ook nog zeer slecht, dan wordt ook haar vader genoemd die toch al 15 bijna 16 jaar geleden is overleden,(die mis ook ik nog hoor)

    Waar ik nu mee bezig ben is, alles wat ik ooit heb geschreven naar mijn zoon en kleinkinderen, ook de gedichten en zo en gedichten die ik heb gekregen allemaal op een site geplaatst, ik moet zeggen, dat doet goed, alles van je afschrijven.

    Ik weet het, ze lezen het niet maar het lucht wel op, vooral omdat ik geen “prater” ben en hulp hier in IJsselstein ver te zoeken is.

    Lieve Silvia, jij had zo'n sterke band met je vader, schrijf ook alles eens op,laat ook je dochter eens opschrijven (als ze dat kan) anders aan jou vertellen dan schrijf jij dat op, ik weet niet of dat helpt bij jou maar dan maak je er een site van,

    Het eerst wat ik doe smorgens als ik opsta is, de pc aan en de site van mijn zoon en kleinderen bekijken. Dan is het net of ze toch een klein beetje hier zijn.

    Als je hem wilt bekijken, de link staat op rouwverwerkingpagina onder memoriam volwassenen ***Hans*** heet hij.

    Sterkte Silvia en blijf schrijven.

    Heel veel sterkte en kracht van Bep

  • Silvia

    Lieve Wim en Bep…

    Ik ben blij ik de stap genomen heb om weer hier te schrijven, ik liep er al langer mee…Hier kan ik mn verhaal kwijt, ik weet ik hier begrepen wordt.

    Allereerst voor Bep, bedankt voor je reactie, ik heb vaak aan jou gedacht, hoe het met je ging, ik heb nog mooie pps-en van jou die ik kreeg.

    Ik weet het de tijd is van Hans* en je lieve kleindochter Savannah*

    Ik heb gisteren de site bekeken, mooie site…

    Ben blij we nog eens kletsen al is het via dit forum.

    Mn dochter maakt steeds gedichten voor dr Opa*, zijn mooie gedichten, ze laat mij ze steeds lezen, dus ik denk toch een verwerking voor haar.

    Wim, bedankt voor je reactie, ik weet na 3 jaar, ze dat zeggen, maar een half jaar na mn Pa* weg was, werd mij al gezegd, ik moet nu maar es weer vooruit kijken, dat doet dan pijn. Ik probeer hier weer te schrijven en hoop het helpt, ik had nooit moeten stoppen met het PB ik heb hier veel steun en begrip gehad, maar ben weer terug..

    Bep en Wim, ook jullie veel sterkte…..

  • Fem

    Lieve Silvia,

    You know where to find me….

    Dikke knuff, Fem