Vanavond weer hele fijne onlinegesprekken gehad met mensen die ik goed ken via rouwverwerking omdat we onze partners zijn verloren. Een groepje dat zoveel heeft gedeeld, zoveel tranen heeft gelaten maar soms ook zo vreselijk heeft gelachen. Alle 4 hebben we nieuw geluk mogen vinden na een zwaar verlies. En dan opeens blijkt dat er een van hen binnenkort alweer afscheid moet nemen van zijn nieuwe dierbare. En teruggeworpen zijn we allen in onze herinneringen, verdriet en rouw. We herbeleven weer… even iets van boosheid voel ik.. van in vredesnaam waarom….. en ook angst grijpt me.. van tjeeee ben ook weer gelukkig met een hele lieve man.. maar wat als….