Waarom?
Vecht de een zich terug , waarom besluit een ander zijn leven vroegtijdig te beeindigen?
Wat gaat er in iemand om ?
hoe neemt iemand z on rigoreus besluit?
Denkt iemand alleen nog maar aan zichzelf of kan hij nog overzien wat het voor de achterblijvers betekent?
Soms denk ik het stukje begrip gevonden te hebben en een andere keer weer niet.
Mag je iemand tegenhouden, die eigenlijk over zijn eigen leven beslist?
Ik denk van niet , ook al gaat het tegen al mijn gevoelens in.
anke
beste Anke,
Kijk eens op de site http://www.snapjijhet.nl/
De titel van deze website is een vraag.
Op de meeste vragen die in je twee bijdragen zitten zal je geen antwoord vinden, misschien moet je daar ook niet naar zoeken.
Mag je iemand tegenhouden? JA. Suicide is een verkeerde beslissing, maar ook over verkeerde beslissingen wordt vaak lang en diep nagedacht. In die nadenkperiode kan je iemand tegenhouden, soms lukt dat, soms niet.
Als het niet gelukt is om iemand tegen te houden laat dat dan niet je eigen leven beïnvloeden. Sommige gebeurtenissen gebeuren zonder dat je daar wat aan kunt veranderen.
Wees kalm te midden van het lawaai en de haast, en bedenk, welk een vrede er in stilte kan heersen. Sta op goede voet met alle mensen, zonder jezelf geweld aan te doen. Zeg je waarheid rustig en duidelijk, en luister naar anderen: ook zij vertellen hun verhaal. Mijd luidruchtige en agressieve mensen; zij belasten de geest. Wanneer je jezelf met anderen vergelijkt, zou je ijdel en verbitterd kunnen worden, want er zullen altijd kleinere en grotere mensen zijn dan jezelf bent. Geniet zowel van wat je hebt bereikt als van je plannen. Blijf belangstelling hebben voor je eigen werk, hoe nederig dat ook moge zijn: het is een werkelijk bezit in het veranderlijk fortuin van de tijd. Betracht voorzichtigheid bij het zaken doen, want de wereld is vol bedrog. Maar laat dit je niet verblinden voor de bestaande deugd; veel mensen streven hoge idealen na, en overal is het leven vol heldendom. Wees jezelf. Veins geen genegenheid. Maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid en ontevredenheid is zij eeuwig als het gras. Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt.
Kweek geestkracht om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn. Maar verdriet jezelf niet met spookbeelden. Vele angsten worden uit vermoeidheid en eenzaamheid geboren. Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren. Je hebt het recht hier te zijn, en ook al is het je al of niet duidelijk, toch ontvouwt het heelal zich zoals het zich ontvouwt, en zo is het goed. Heb daarom vrede met de wereld, hoe je ook denkt dat zij zou moeten zijn: houdt vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is dit toch nog steeds een prachtige wereld. Wees waarachtig Streef naar geluk.
Hoi Sander
Dood hoort bij het leven , dat weten we allemaal en we worden er allen een keer mee geconfronteerd . We zullen ermee moeten omgaan of je nu wilt of niet.
Ik heb moeite met de woorden gebeurtenis en laat het niet je eigen leven beinvloeden.
Het doodgaan van mensen beinvloedt mijn leven en noem ik niet zomaar een gebeurtenis .
Ik proef hier een achterliggende boodschap.
een mooie boodschap het tweede stuk
de wens is daar ook voor jou.
groet anke
Hoi lieve Anke,
Die vraag van waarom heb ik mezelf al zo vaak gesteld.
Hans* jochie, waarom vechtte je niet door? Dacht je dan helemaal niet aan ons? Je zusje, je broers en aan mij, je moeder?
Ik geloof niet dat ze doordenken aan anderen, wij weten echt niet wat er in ze omgaat en waarom ze zo'n besluit nemen.
Ik denk ook dat ze niet overzien wat voor verdriet de mensen hebben die achterblijven. Het is ook zo dat ik hem de ene keer begrijp, de andere keer denk ik, wat heb je ons aangedaan maar dan heb ik ook meteen weer spijt want ik weet wat hij heeft meegemaakt.
Als ik hem tegen had kunnen houden had ik het gedaan maar ik wist niet wat er in hem omging, hij liet niets merken, hij zou nog komen eten.
Dat is juist de pest, ze laten niets merken, ze zijn vrolijk en doen net of er niets aan de hand is. Later, maar dat is dan weer later, zag ik in zijn ogen iets, het was verdriet maar hij liet nooit iets merken, hij lachte meestal maar zijn ogen lachten niet mee.Dom van mij, ik had het kunnen weten en dus kunnen tegen houden maar ik heb het niet gedaan ik was er niet voor hem en toen het tot me doordrong dat zijn ogen nooit lachten was het al te laat.
Natuurlijk mag je ze tegen houden, soms lukt dat maar een groot deel doet het dan alsnog. Het kan dan een verkeerde beslissing zijn maar als je zo verschrikkelijk veel hebt meegemaakt en zo verschrikkelijk veel pijn en verdriet hebt en zo gevochten hebt om door te gaan,,,,,,,,,geloof ik niet dat er in veel gevallen lang en diep wordt nagedacht.
In het geval van mijn zoon denk ik wel, ik geloof dat hij echt veel heeft nagedacht hierover, ik kreeg nog een mailtje van hem een jaar na zijn dood. een email uit de hemel of uit de hel noemde ik die. Hij vroeg er begrip voor zijn vrouw, dat ze geen slecht mens was,,,,,,,,,,,,,na een jaar notabene.
Ik zal heel eerlijk vertellen dat ik ook een paar keer op het punt heb gestaan om er tussen uit te gaan. Ik was in twee en half jaar mijn moeder, zoon en twee kleinkinderen kwijt. Alles moest ik alleen verwerken, hulp had ik niet, ik kon er met niemand over praten. Mijn man al jaren dood en in die tijd nog 9 mensen verloren waaronder mijn schoonmoeder.Mijn familie zei en zegt nog, maak je niet druk, hij heeft het zelf gewild.Het was een grote egoist,,,,,,,,,,,,,,,,hij dacht alleen maar aan zichzelf,,,,,,,,,,,
Ik ben er nog, niet omdat ik het een verkeerde beslissing vond maar omdat ik nog kinderen heb om voor te leven en veel mensen die het doen hebben niets meer, waaronder mijn zoon, waar ik ontzettend trots op ben. Maar,,,missen, zo verschrikkelijk missen doe ik hem nog steeds en ook zijn kind, mijn kleindochter.
www.hans.dievergeetikniet.nl
Ik geloof dat het een warrig verhaal is geworden en ik hoop dat je er een klein beetje wijs uit kunt worden Anke.
Lieve groetjes van Bep
blijven praten en gevoel geven aan het feit dat hij zich nog steeds in het onwerkelijke bevindt.
hij heeft hulp maar daar is niet altijd alles mee gezegd.
Je kunt je natuurlijk ook zo machteloos voelen als zoiets je overkomt.
zeggen en doen zijn twee verschillende dingen maar wij willen ook niet zomaar de ogen sluiten als iemand zijn gedachten wil delen.
ik probeer er niet met de volle honderd procent in te gaan zitten ( dank je Sander voor de toch ietwat gevoelige eyeopener ) als het goed is gaat hij aanstaande zaterdag naar de troostdag en dat vond hij een heel fijn idee.
dank voor de reactie
x anke
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's