Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Nellie
net dit prikbord gevonden,
fijn dat er een plek is waar je je verhaal kwijt kan, over je soms verwarde gevoelens kan praten
om mijn hele verhaal in 1x te vertellen is een beetje te veel van het goede,
beetje bij beetje komt het er wel.
op 19 september is mijn moeder toch wel plotseling overleden,
een week ervoor belde mijn broer met de boodschap het gaat niet goed met ma, ze moet naar ziekenhuis voor onderzoeken en dan naar verzorgingstehuis om aan te sterken.
datzelfde weekend ben ik haar op gaan zoeken, ze woonde hier 2,5 uur reizen vandaan.
ik schrok, ze was erg afgevallen.
mijn broer kwam er elke dag, dat het hem niet wasopgevallen,
maar zowel moeder als broer zijn depressief, dus dan let je niet zo op een ander.
gelukkig goed contact met verzorgingstehuis
paar dagen later werd ik gebeld, de dokter van het verzorgingstehuis, met de boodschap dat mijn moeder longkanker bleek te hebben.
schrikken, maar niet verbaasd, ze rookte veel.
ik vroeg hoe lang heeft ze nog?
paar weken, zei de dokter.
de volgende ochtend wordt ik gebeld, uw moeder is overleden.
de wereld staat even stil.
snel e.e.a. hier thuis geregeld en in de trein gestapt.
daar de crematie geregeld, en zoveel mogelijk andere dingen.
Helaas is de verstandhouding met mijn broer superslecht.
Nu is afgelopen weekend de bom gebarsten, ben ik weggegaaan en heb besloten mij van hem te distantiëren.
Bij de notaris het verwerpen van de nalatenschap in werking gezet.
Het is zo raar en dubbel, je wilt alles netjes afhandelen en regelen, maar dat is dus helaas niet mogelijk.
Mijn moeder is niet meer, ze heeft niet lang hoeven lijden,
de verwarde gevoelens en soms heftige emoties komen volgens mij meer door het feit dat ik het door het gedrag en de houding van mijn broer niet alles ahw netjes af kan ronden.
wat mij ook verbaasd is dat ik met het overlijden van mijn vader lang niet zo emotioneel was, ( die is 15 jaar geleden plotseling overleden, hartstilstand)
kort voor het overlijden van mijn moeder is mijn schoonmoeder overleden,
met haar had ik niet echt een goede band, toch doet het wat met je.
misschien teveel in te korte tijd, wie zal het zeggen?
in ieder geval fijn dta ik hier van mij af kan schrijven en er mensen zullen zijn die die verwarde gevoelens herkennen en misshcien zelfs begrijpen.
