Hoi Elsemieke,
Zo te lezen, ben je al op de goede weg door stappen te zetten. Accepteren dat het niet anders is, is één van de belangrijkste.
Jij moet idd verder, hoe verdrietig ook en laat je boosheid en verdriet toe. Laat je gewoon gaan, dat is beter dan alles op te kroppen.
Rouwen is heel persoonlijk en iedereen doet het anders.
Doe dingen die je worden ingegeven of waar je zomaar zin in hebt, hoe vreemd ze misschien ook zijn.
Als je lekker een poos wilt kleuren, doe dat dan. Koop eventueel een mooie doos potloden, stiften etc. en ga lekker tekenen en kleuren.
Ga iets leren wat je altijd al hebt willen leren..uit een boek of via een cursus. (afhankelijk van je budget en tijd).
Probeer elke week, zoniet elke dag iets leuks te doen.
Wees een goede vriendin voor jezelf.
En hoop zou ik altijd blijven houden. Ga er gewoon vanuit dat het op een dag allemaal goed komt…en laat het verder los. Probeer je leven nieuwe inhoud te geven. Doe nieuwe contacten op en verstevig de goede contacten die je hebt met vrienden, familie en collega's.
Je kinderen zitten niet te wachten op een moeder die verteerd is door verdriet.
Als je er verder niet uit komt: benader dan eens het maatschappelijk werk. Zij kunnen je ook doorverwijzen naar iemand die je verder kan helpen. Eventueel kan je ook je huisarts eens vragen of die iets weet. Soms is het doen van je verhaal al genoeg om je verder te helpen.
Eventueel is een coach misschien ook een goed idee.
Maar uiteindelijk ben jij degene die het doen moet en die jezelf het beste kent. Vertrouw daarom ook op je eigen intuitie en je kracht om hier goed uit te komen….en waarschijnlijk veel sterker …en misschien ook wel als een veel beter mens.
Er is maar één iemand die altijd bij je is…en dat ben jezelf. Wees lief en zorgzaam voor jezelf. Behandel jezelf als je beste vriendin.
Je kan het!
Harineke
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
