broer verloren door kanker

Hans

22-09-2007 19:30

Hallo
Via de psychiater.pagina stond onderaan bij dochter pagina's de rouw verwerkingspagina
Ik heb er nog steeds moeite mee dat ik vorig jaar 2006 in augustus mijn broer verloren ben door NON Hotskin een soort kanker. Toen dit in November 2005 werd vast gesteld dachten we dat het wel te genezen was, maar nee tegen de verwachting in en ondanks het beter ging sloeg het over naar andere lichaamsdelen en toen overleed mijn broer sneller dan ik dacht.
Ik kan het vandaag de dag nog steeds niet los laten.
38 jaar. en laat 2 kinderen en een vrouw achter.
Hoe gaan jullie met rouwverwerking om.
Ik kreeg net weer zo huil bui omtrent mijn broer. Ik zelf ben 36 jaar. En vrijgezel
Ik kan het goed vinden met mijn broer en hoe ouder wij werden hoe beter dat ging.
De dag van de crematie was de ergste dag in mijn leven.
Ik vind het ook heel erg voor de kinderen van mijn overleden broer 7 en 10 jaar toen nu 8 en 11 jaar. Ook die zijn er psychisch op achteruit gegaan en lopen bij de hulpverlening om dat ze de klap niet kunne verwerken Van de oudste word gevreesd dat de ontwikkeling hier door belemmerd word en dat vind ik heel erg. Ik heb een goede band met die kinderen. Zo kunnen ze alleen bij mij en hebben nooit ome voor mijn naam hoeven te zeggen omdat ik dat niet wilde.
Het is erg voor mij en vooral voor de kinderen en natuurlijk de vrouw.
Ik wilde het even vertellen dat het mijn leven toch negatief beïnvloed
Met vriendelijke groet,
Marjanna

23-09-2007 14:14

Hallo Hans,
Kan me voorstellen dat dit negatieve invloed heeft op je leven. Het overlijden van een dierbaar iemand is heel ingrijpend.
Ik heb in mei 2007 mijn moeder verloren aan Kanker. Ze had borstkanker met uitzaaiingen op meerdere plekken in haar lijf. De ziekte periode is heel ingrijpend geweest.
Ik ben zelf 25 en alleenstaand. Waardoor ik het gevoel heb dat ik er alleen voor sta. Je kunt er wel met mensen over hebben maar degene die het niet ‘meegemaakt’ hebben, heb ik het gevoel niet begrepen te worden.
Ze snappen dat je verdriet hebt, maar dat gaat toch over, denken ze.
Sinds kort heeft mijn vader een nieuwe vriendin. Waardoor het verdriet nog verwarrender wordt.
Ik wil je heel veel sterkte wensen!!! Kan me voorstellen dat het moeilijk is om te zien dat die kinderen en niet of slecht kunnen verwerken. Ze zijn natuurlijk ook nog erg jong, maar oud genoeg om het allemaal te begrijpen. Maar het verwerken is en blijft moeilijk. Sterkte!
Groeten,
Marjanna
Hans

24-09-2007 19:58

Hallo
Wat ik er nog vergeten bij te vertellen ben is dat ik in een jaar tijd naast mijn broer ook de beide oma zijn overleden 82 jaar en 87 jaar. En de hond 11 jaar. Allemaal in 1 jaar tijd.
Ik ben dus 1 in jaar 3 crematies gehad. Ik hoop ook dat het voorlopig een beetje rustig blijf in de familie. Bij de dood van een ander familie lid zal altijd mijn broer sterk naar boven komen en dat had extra invloed op de rouw van mijn overleden oma’s.
Vooral als tijdens de crematieplechtigheid in de toespraak de dingen die mijn oma in zijn leven als zeer ernstig ervaarden namelijk het verlies van een eigen zoon en een kleinzoon, dat laatste had betrekking op mijn broer. De eigen zoon die mijn oma verloren had . Is dus een oom van mij die in 1984 overleed. ( broer van mijn vader)
Met vriendelijke groet,
sarjanny

25-09-2007 10:00

Hai Hans;
Ja ,hoeveel kan er op een mens in relatief korte tijd afkomen hé. En hoe moet je je dan staande houden ???
Wat zwaar om in zo korte tijd afscheid te moeten nemen van diegene die zo bij je horen en waar je een deel van je leven zoveel mee heb gedeeld……en dan …..weg !!
Niet voor te stellen voor mij.
Ik wil je erg veel sterkte wensen om dit alles een plek te geven en je leven weer beetje voor beetje op te pakken. Want dat zal tijd vragen….en hoe lang….. dat moet je je niet afvragen. Gewoon de tijd die jij daarvoor nodig hebt.
Heel veel kracht en een bemoedigende groet van mij;
Sarjanny

broer verloren door kanker

Hans

Marjanna

Hans

sarjanny