zoon overleden na een aanval

  • ineke oosterwijk

    op 9 aug. j.l. hebben wij onze 25-jarige lieve zoon dood gevonden in bed. s'nachts had hij een epileptische aanval gekregen en we zijn bij hem gebleven tot hij weer rustig ademde. dit deden wij altijd als hij een aanval kreeg.uit onderzoek is gebleken dat hij kort na die aanval moet zijn overleden, waarschijnlijk is zijn hart ermee gestopt. dat beeld die volgende morgen toen wij hem vonden zit op mijn netvlies. ook hadden wij geen idee dat hij aan een aanval zou kunnen overlijden. dit is ons ook noooit medegedeeld. misschien maar beter zou je nu kunnen zeggen , anders hadden wij hem misschien als een kasplantje behandeld. we hebben hem overal naar toe laten reizen, en dat deed hij ook vaak alleen. eind februari is hij van een driemaanden durende reis teruggekomen door australië en nieuw-zeeland. zo heeft hij heel veel landen gezien .hij heeft ook nog vrijwilligerswerk in ghana gedaan.onze troost is dat hij zoveel in zijn leven heeft gedaan en uit het leven heeft gehaald wat er in zat en geleefd heeft alsof hij die rotziekte niet had. moest dit even kwijt. we missen hem verschrikkelijk en elke dag is weer zwaar om door te komen en tot ons te laten doordringen dat we hem nooit meer horen en zien.het is zoals jos brink het zo mooi heeft geschreven. rouwverwerking is als een slopende ziekte. je denkt dat je niet meer geneest maar dan wordt je stapje voor stapje toch weer beter. ik hoop het..

  • Marry M

    Oooh wat erg Ineke,

    Ik probeer al even woorden te vinden, maar lukt niet echt.

    Toch wil ik je mijn medeleven betuigen met het verlies van jullie zoon, hoe onwezenlijk en moeilijk moet dat zijn. Wat een groot verdriet!

    Ik hoop dat je hier je verhaal kwijt zult kunnen, en steun en herkenning mag vinden.

    Sterkte en lieve groeten

    Marry

  • Anouk

    Hallo Ineke,

    Gecondoleerd met het verlies van je zoon. Het is vreselijk om een kind te moeten verliezen. Ik heb zelf een dochtertje verloren, maar dat is alweer een tijdje geleden.

    Net als Marry, kan ik ook de juiste woorden niet vinden om je te steunen. Het is allemaal nog zo vers voor je, wat zal je je verdoofd voelen.

    Toen mijn moeder overleed, heeft het me erg goed gedaan om hier van alles van me af te schrijven. Hoop dat jij dat ook gaat doen, het helpt echt!

    Liefs, Anouk.

  • Bep

    Lieve Ineke,

    Gecondoleerd met het overlijden van je zoon, hier zijn inderdaad geen woorden voor. Ik heb je stukje vanaf dat je het plaatste een paar keer gelezen maar ook ik wist niet wat ik moest zeggen. Vandaar nu pas mijn reactie. Een verlies van je kind is vreselijk, niet te beschrijven hoeveel pijn dat doet. Of je geamputeerd bent.

    Als ouders hoor je niet je kind te begraven, je hoort je kind niet te overleven.

    Als dat wel gebeurt is het leed niet te overzien.

    Mijn zoon is een jaar na zijn dochter overleden, hoewel het zijn eigen keus was doet ook dat heel veel pijn. Ik heb heel veel steun aan dit prikbord gehad en nog.

    Ook heb ik veel geschreven, zomaar dingen op papier gezet en brieven naar Hans* geschreven. Voor mijn kleinkinderen heb ik gedichtjes gemaakt en alles heb ik nu op een website geplaatst.Daar ben ik bijna mee klaar,en ik moet zeggen, het heeft me goed gedaan om dit alles te doen.

    Natuurlijk mis jij je kind nog, het is nog geen 6 weken geleden,

    Jos Brink was een wijze man en inderdaad hoop ik ook dat hij gelijk had, dat het stapje voor stapje beter gaat.

    Lieve Ineke, blijf hier schrijven, echt het doet goed, ik wens je heel veel sterkte en kracht voor de moeilijke tijd die nog komen gaat.

    Liefs Bep

  • anke

    Lieve Ineke

    Je hebt een zwaar verlies te verwerken .

    Ik wil je heel veel sterkte wensen voor de komende tijd en al die moeilijke momenten.

    groetjes anke

  • gerda

    Beste Ineke, gecondoleerd met het verlies van je zoon, het is niet te bevatten en je wereld is totaal ingestort. Ik weet het, ik heb mijn zoon Adreas van 26 ook zo plotseling en onverwacht aan een hersenbloeding verloren. Dat was op 4 mei 2005, maar het voelt als gisteren. Als je behoefte hebt aan contact met lotgenoten, ik heb er zelf veel steun aan, en er zijn meer sites, maar misschien is dat nog te veel. Je zult er wel veel herkenning vinden. Wij - de ouders- hebben zoveel om over te schrijven. Om een monument op te richten voor onze kinderen, die veel te vroeg van ons weg zijn gegaan. Heel veel sterkte en moed om door te ademen, meer kan niemand van je verwachten. Liefs, Gerda

    http://forums.vook.nl/forums/8/ShowForum.aspx

  • wim van essen

    Beste Ineke,

    Ook ik wil jullie mijn medeleven tonen bij het overlijden van jullie lieve zoon. Om hem zo te vinden, zul je zeker nooit vergeten. Ergens staat geschreven “Er zijn niet veel jaren nodig, om gemist te worden, erg gemist”. Het zijn maar woorden, maar in het geval van jullie zoon en zijn jonge leeftijd, zit er een kern van waarheid in denk ik, want hij heeft hij zijn levenstijd gevuld met een heel mooi levensverhaal. Hij leefde ook voor anderen. Ik wens jullie sterkte bij alles wat gemis met zich meebrengt, goede mensen om je heen. Jong is zijn leven uit jullie midden weggenomen, er is veel om aan terug te denken. Hij heeft een steen verlegd, in een rivier op aarde! Nogmaals sterkte. Wim.

  • Hans

    Hallo

    heel veel sterkte met dat verlies.

    Ik vertelde net al iets over mijn broer en mijn ouders zijn er ook door aangeslagen. Ik weet hoe erg het voor mijn ouders is dat die hun zoon kwijt zijn.

    MVG