Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Bep
Ha Ad* Vandaag 39 jaar geleden zijn we getrouwd, ja op vrijdag de 13de. Iedereen zei, hoe kunnen jullie nu trouwen op vrijdag de dertiende maar wij hadden zoiets van, waarom niet? O, wat waren we gelukkig, we moesten alleen nog een huisje hebben en in afwachting daarvan gingen we bij je ouders in wonen want in die periode moest je eerst getrouwd zijn en het liefst een stel kinderen hebben voor je een huis kreeg. Na 7 maanden kregen we ons eerste kleine huisje en een paar maanden later werd onze oudste zoon geboren. Dat was de bekroning op ons geluk.Jij, de trotse papa. Na nog twee jongens kwam je dochter die je schandelijk om haar kleine vingertjes wond. We hebben magere jaren gehad, 7 magere jaren zeiden ze altijd en dan zouden de vette komen, Veel ziekte van mij, veel operaties 6 in 3 jaar tijd, maar je bleef me steunen en ik knapte gelukkig weer op. Na 7 betere jaren werd jij ziek, ook de ene operatie na de andere maar steeds knapte ook jij weer op. Eerst je hersenoperatie, daarna je bloedvaten maar alles zou goed komen als je maar van die sigaretten af bleef. Dat deden we dan ook en het ging weer beter. De kinderen groeiden voorspoedig op en we waren zo'n leuk gezin.We waren onze eigen rijschool begonnen die goed liep, er was zelfs een wachtlijst, jij gaf les in de auto ik deed de administratie en gaf ook wel theorielessen. We gingen altijd naar Zeeland, naar de camping waar we het goed naar ons zin hadden voor al de kinderen. Maar je werd steeds magerder en bleker, ik dacht, je werkt te hard maar toen je bij de dokter was geweest wisten we na een paar weken al dat het deze keer goed mis was.Je had maag en slokdarmkanker, je had nog een jaar zeiden ze en dat was ruim…. 2 jaar hield je het nog vol en toen kon je niet meer, We waren allemaal in het ziekenhuis, de hele familie maar er was niemand bij toen je stierf, je wachtte totdat we allemaal van de kamer afwaren. Stilletjes gleed je weg naar die andere wereld, die mooiere wereld. Een wereld zonder pijn en verdriet. We moesten verder zonder jou, moeilijk heel moeilijk met 4 teeners maar ik heb veel steun van je moeder gehad. De kids hebben allemaal hun diploma's gehaald en zijn geworden wat ze graag wilden, ze zijn allemaal getrouwd en hebben kinderen. Gelukkig heb je niet meegemaakt dat onze oudste zoon zijn zoon verloor, heb je niet meegemaak dat onze jongste zoon Hans* zijn dochter verloor en 2 maanden later zijn vrouw aan zijn beste vriend. heb je niet meegemaakt dat ook hij naar die betere wereld ging, heb je hem en onze kleinkinderen opgewacht? Ik denk het wel want je hield van je kinderen, Als ik alleen ben, en dat ben ik nogal vaak denk ik terug aan onze plannen, we zouden, als de kids het huis uit waren, met een camper de wereld rond trekken. Wat een dromen allemaal, nu droom ik alleen maar dat ik ook in die betere wereld kom.Iedere dag opnieuw droom ik dat en dat jij dan met Hans* Sam* Jelle* en onze ouders mij opwachten. Ik hoop het. Ja jochie, 39 jaar geleden alweer.
-x-Beppie
