rouw

  • loes

    hallo lieve mensen,

    waar is iedereen gebleven?

    waar vind ik nog een woord van troost?

    niet meer hier!!

    weet iemand misschien een andere,betere site waar wij kunnen praten over ons verdriet?

    en elkaar kunnen helpen?

    Zou het graag willen weten!

    ik heb er in ieder geval een grote behoefte aan!!

    en ik denk met mij wel meer mensen.

    ik ga me er sterk voor maken om een site op te zetten waar iedereen zijn verhaal kwijt kan en een troostende schouder vind .

    want als je erg veel verdriet hebt is dit zeeeeeeer belangrijk.

    liefs voor iedereen die het moeilijk heeft.

    Loes

  • spap

    Hoi Loes,

    Ik zelf heb dit prikbord pas geleden ondekt, helaas omdat ik ook te maken heb gekregen met een rouw proces. Mijn vader werd zomaar ineens weggerukt uit mijn toen nog zo gelukkige leven. Ik begrijp wat je bedoelt. Ik heb ook veel op internet rond gekeken waar ik mijn gevoelens neer kon zetten. En ik vond eigenlijk alleen maar dit prikbord. En er wordt inderdaad weinig gereageerd op elkaar, waaronder ik zelf ook wel schuldig ben. Ik weet vaak niet wat ik terug moet zeggen tegen anderen omdat ik me zelf ook zo klote voel.

    Hopelijk lukt het me straks wat beter.

    Sterke te meid met je verdriet

    Liefs Kim

  • Marry M

    Hai Loes,

    Ik heb je even een mailtje gestuurd, ik hoop dat je die gelezen hebt inmiddels?

    Liefs Marry

  • Sarjanny

    hai Loes;

    In de grote ,drukke wereld die holt , raast , leeft , rent…..leef ook jij , met je verdriet , je gemis , die grote lege plaats. En temidden van dit kun je je ontzettend eenzaam voelen. Je bent op zoek naar mensen die je begrijpen ,je voelt je alleen , zoekt troost, wilt praten over je verdriet……Loes….echt …je kan het hier kwijt , je kan het hier vinden….hier….en nu….

    Maar weet je…. soms moet die ander net die woorden kunnen vinden ,net de moed op kunnen brengen , net de kracht kunnen krijgen………, ja gewoon …die ander die zich net als jij , zo alleen voelt , zich afvragend : Waar moet ik naar toe ??? die ook zo'n intens verdriet voelt……..en niet weet waar zij of hij het zoeken moet.

    Ja , dan kun je het prikbord aanklikken , je kan het lezen…maar reageren…??…neen nu even niet…..met tranen in de ogen en een dikke brok in de keel…..wordt het prikbord weer dichtgeklikt…..om het morgen weer te openen ….en weer te lezen…..van de prikkers van vandaag , gisteren of vorige maand……en te ontdekken dat er zoveel verdriet is…..maar dat ieder verdriet toch weer anders is….en ieder mens er anders mee omgaat.

    Lieve Loes….als het je helpt schrijf het gewoon van je af hier…..ook al wordt er misschien niet zo vaak en veel op gereageerd….weet dat er prikkers zijn die met je meevoelen , met je meeleven ……maar even gewoon op afstand blijven…..om welke reden dan ook.

    Ik wil je erg veel sterkte wensen.

    lieve groet van mij;

    Sarjanny

  • wim van essen

    Dag Loes,

    Een hele tijd geleden kwam ik met veel reacties op het prikbord, soms dacht ik dat het teveel was. Ik ben rk pastor en hoewel ik dat zo min mogelijk liet blijken kon niet iedereen het waarderen. Zo ben ik er wat vanaf geraakt. Mijn momentele rouwsituatie is het plotselinge overlijden van mijn broer in januari, op 55 jarige leeftijd. Ik verbaas mezelf over twee dingen. Dat ik er weinig over geschreven heb op het pb. Maar ook dat er soms pas na 14 dagen of nog langer geleden iemand reageert op een ander. dat was een paar jaar geleden anders. Op zich lijkt me het pb. geen verkeerde plek, maar het reageren gaat anders, dat voel ik wel met je mee. Uiteraard is deze reactie wel met groot respect voor jouw mening en gevoel.

    Groetjes, Wim. P.S. je mag best eens mailen. Het is alleen zo dat ik a.s. maandag ga verhuizen en dat het enkele dagen kan duren voor ik weer “online” ben.

  • alwine

    Hallo Loes,

    Weet niet wat voor rouw jij hebt wie je hebt verloren.

    Kan je wel een geven als je kind verloren heb en verder bij het niet zijn ook groepen die iemand verloren hebben een ouder broer zus etc.

    Je mag me prive mailen en anders zet ik zelf wat op want ik weet ook dat er behoeft voor is met iemand kunnen praten over je dierbare want met de buitenwereld kun je dit niet die zeggen nou na een jaar moet het over zijn maar dit werkt zo niet je krijgt levenslang als je een kind verliest.

    Groetjes alwine