opnieuw rouwproces

  • Ellada

    Ikn heb hier al eerder gepost. Vorig jaar juli is mijn vader plotseling overleden. Nu na een jaar, heb ik het idee dat ik zijn overlijden wat meer heb verwerkt, al heb ik het er vaak nog moleijk mee. Nu ben ik dinsdag met mijn moeder naar de geheugenpoli geweest. mijn moeder kreeg allerlei geheugentesten, lichamelijke onderzoeken, hersenscan. uitslag geriater: Ziekte van Alzheimer. Hoewel het niet goed ging met mijn moeder, had ik deze uitslag niet verwacht. Opnieuw zit ik in een rouproces en ik heb nu het gevoel er noit meer uit te komen. Vorig jaar mijn vader krijtgreaakt en nu ga ik mijn moeder kwijtraken, al leeft ze nog. Misschien is dit niet het juiste prikbord om te posten, maar ik heb echt het gevoel nu mijn moeder ook al verloren te hebben. Het idee dat ze steeds verder aftakelt, me straks niet meer kent…..

    Ellada

  • wim van essen

    Beste Ellada,

    De ziekte die je moeder getroffen heeft betekend voor jou afscheid nemen, in elk geval afscheid nemen van wie je moeder altijd geweest is. Zij zal de regie over haar bestaan steeds meer kwijtraken, en dat zal zeker pijnmomenten gaan geven. Ik wil je alle sterkte wensen in dit moeilijke proces, net een jaar na het overlijden van je vader, waarbij je alle steun en begrip nodig zult hebben. De momenten dat je nog met elkaar kunt communiceren zijn kostbaar, dat zijn de momenten van herkenning en van het gevoel dat je elkaar nog verstaat en begrijpt. Ik wens je kracht toe en nabijheid van goede mensen, op die momenten dat je merkt dat die goede momenten steeds minder worden. Wim.

  • Mabries

    Hallo Ellada (Griekenland??),

    Mijn verhaal is anders maar met herkenbare punten. Onlangs is mijn/onze moeder onverwacht overleden. Ze liet een partner met Alzheimer achter. Rouwverwerking bij Alzheimer is anders merk ik nu. Bij Alzheimer moet je eraan wennen/verwerken dat de persoon die je kende, nooit meer dezelfde zal zijn. Je verhouding tot elkaar verandert, maar de persoon is er nog wel. Bij mij heeft het verlies van mijn moeder allerlei rouw overhoop gehaald, een recente echtscheiding, het verlies van het leven wat ik ooit had, verdriet om mijn vader, waarbij het verlies van mijn moeder bijna een duw over de “rand” geeft. Maar met betrekking tot je moeder kan ik je alleen maar het volgende (vrij simpele) meegeven: koester de momenten die je nog wel hebt. Zolang iemand je naam nog weet, geniet daarvan. Zolang iemand nog weet welke plaats je in de kinderrij inneemt, geniet daarvan. Zolang iemand nog weet dat je haar kind bent, geniet daarvan. Kijk niet vooruit naar al dat verlies, probeer van de kleine momenten te genieten. Etsi einai h zoi. Ik weet het, dit is gemakkelijk gezegd en zal niet altijd lukken. Maar probeer het vast te houden, dat maakt acceptatie in de toekomst gemakkelijker.

    Sterkte!

    Mabries

  • wendy kroon

    Hallo,

    Rouw is iets wat je overkomt, het leven kan soms zo verrekte onbegrijpbaar zijn. Uit je mail brgrijp ik dat je het gevoel hebt van het ene rouwproces in het andere te vallen. Dit lijkt idd te gebeuren. Als ik je goed begrijp. Je moeder is er nu nog en je zult steeds een stukje meer verliezen van haar. Het is een proces en hoort bij het leven. Misschien helpt het je om informatie te zoeken over alzheimer? Soms en dat zul je gaan merken kom je in dit proces ook leuke situaties tegen, soms zul je zelfs met elkaar lachen. Ik weet niet in welke “fase” Je moeder zit. Maar je kunt kijken naar de kleine dingen, wat vind ze leuk waar geniet ze van? Is dat een wnadeling, soms zijn het kleine dingen waar ze met volle teugen van zal genieten, soms zal ze uit het niets boos zijn. En toch denk dat dat ze heel veel van je houdt en dat het bij de ziekte hoort. Een tip kan ik je ge4ven praat erover, zoek iemand waar je je emoties kan neerleggen, iemand die naar je luistert en je ideeen aan de hand wil doen. Ik zou het wel willen, in jouw situatie sta ik er verder vanaf. En is het deels ook mijn vakgebied als leerling verpleegkundige.

    Veel sterkte

    vr gr wendy