De tijd heelt alle wonden…..niks is minder waar.
Het is nu ruim 6 jaar geleden dat ik mijn man ,na een kort ziekbed,toch nog onverwacht, verloor.
Sinds die tijd ben ik nog steeds erg verdrietig en kom moeilijk mijn dagen door.
Ik weet.ik moet het een plekkie geven..maar het lukt me nog steeds niet.
Is er geen man met het zelfde verdriet en/of gemis??
Een schouder om uit te huilen en op nieuw te beginnen??
Graag een reactie ..hoe en van wie dan ook.
Groetjes::Elisabeth
lieve elisabeth
Voor mij is het pas een paar maanden geleden dat mijn moeder overleedt, maar het is inderdaad heel moeilijk om je verdriet en het gemis een plekje te geven.
Elke dag is er toch weer iets waar je tegenaan loopt of wat weer herinneringen oproept.
Ik hoop echt dat je die schouder vind waar je op uit kan huilen. En dat je toch (ook al is het dan heel langzaam) steeds een beetje beter je dagaen doorkomt. Dat het verschrikkelijke gemis uiteindelijk omslaat in warme, lieve, mooie herinneringen.
Heel veel sterkte!
liefs fioontje
www.fio.web-log.nl
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's