plotseling vader overleden

spap

31-08-2007 22:25

Hoi Jolanda
Bedankt voor je reactie, ja dit is weer even raar nog iemand die in de zelfde ellende als ons zit. Raar nu pas besef ik, dat dit meer gebeurd dan je denkt. Ik hoorde het eerst wel eens maar dan vergeet je het toch weer onbewust.
Nu merk ik dus ook dat anderen dit door moeten maken , en nu weet ik pas wat zo iemand door moet maken omdat ik er zelf ook nog midden in zit.
Ik probeer ook aan de goede dingen te denken, maar vaak wordt ik dan alleen maar kwaad, omdat ik weet dat hij nog zoveel mee had moeten maken in zijn leven. Maar ja het is niet anders, helaas.
Jullie ook heel veel sterkte met dit zware verdriet
Groetjes Kim
Nancy

03-09-2013 10:01

Mijn papa is op 16 augustus ‘13 plots overleden aan een hartritmestoornis. Hij was nooit ziek, zeer sportief, dronk niet en rookte niet. Het kwam zeer hard aan, hij was pas 65 geworden. We waren dezelfde dag nog gaan fietsen. We deden ook alles samen met mama. Op vakantie gaan, fietsen, shoppen, uit eten gaan. Ik kan het nog steeds niet geloven, wil het niet geloven. Nooit meer kunnen babbelen, nooit meer samen zijn. Het is zo oneerlijk allemaal. Ik ken zoveel slechte mensen, oude zieke mensen. Waarom zij niet? Onze papa was er steeds voor mij en mijn drie zussen, zijn 6 kleinkinderen. Ik ben nu boos en vol onbegrip. Ik kan niet gaan slapen zonder mij in slaap te huilen. ’s morgens sta ik altijd met hoofdpijn op. Ik ben nu op internet aan het zoeken naar mensen met dezelfde ervaringen en vond jouw site. Hij ervaar jij dit nu, al die jaren later?
Monique

04-09-2013 11:53

Lieve Nancy,
Gecondoleerd met het verlies van je vader. Dit verdriet lijkt ondragelijk……..maar uiteindelijk zal het stapje voor stapje beter gaan.
Mijn vriend is nu 30 maanden geleden “overleden”. Ik mis hem elke dag…….maar de emoties zijn rustiger dan voorheen.
En wat betreft dat er zoveel slechte mensen of oude zieke mensen zijn…ook zij zullen gemist worden door degene die hen liefhebben als zij zouden overlijden. Het verliezen van een geliefde persoon in iemands leven…….Ik wens het niemand toe. Maar helaas we ontkomen er niet aan.
Maar 1 ding weet ik zeker…….. Ook jij bent STERKER dan je denkt. En met je lieve zussen…….blijf met elkaar praten en blijf elkaar steunen in dit gehele proces van rouwen.
Je bent GELUKKIG niet alleen om dit te verwerken.
Heel veel sterkte voor jou en je familie.
Liefs,
Monique
Ruth

30-09-2013 23:13

Dag Nancy
Hoe gaat het met je? Ik wens je veel kracht met het dragen van je verlies.
Ook mijn vader is plots overleden , mei vorig jaar, op 64 jarige leeftijdHij was 2 maanden ziek, acute leukemie. Hij is aan de gevolgen van de eerste chemokuur overleden. De kankercellen waren goed aangepakt door de chemo,mmaar zijn lichaam, nieren en longen, bezweken eraan. In een mum van tijd was hij weg. Ik woonde met mij gezinnetje op dat moment in het buitenland en kon na de begravenis “ vluchten”. Nu wonen we weer in nederland. Nu pas is mijn vader's afwezigheid ongenadig aanwezig. Dat hij er niet is snijdt me dagelijks door mijn ziel. Het verlies doet zo pijn.
Mijn dochtertje en zoontje van 6 en 4 lijken het al een plek te hebben gegeven. Ze leven zo in het hier en nu. Mijn man probeert me te steunen. Maar ik kan het zelf nauwelijsk bevatten hoe erg ik mijn vader mis, dat ik ook moielijk aan anderen kan vertellen hoe gruwelijk pijn ik heb en verdrietig ik ben en dat ik dat nu pas voel.
Ruth
teuntje

08-10-2013 06:04

hallo kim,
ik denk dat ik een beetje begrijp wat je bedoelt. ik zit in eenzelfde soort situatie. Mijn man is begin dit jaar plotseling overleden hij was net 41.
Het is moeilijk, wel of geen afscheid nemen, van beide valt wat te zeggen. Het is een enorm gemis wat nog jaren zal gaan duren. Wat je ook onderneemt nu of volgend jaar of over 10 jaar, hij zal altijd in je gedachten zijn. Ik heb geen afscheid kunnen nemen, maar het heeft mij en de kinderen enorm geholpen om de herinnering aan de mooie dagen, gesprekken, knuffels, soms gewoon een knipoog van hem te herinneren en er veel over praten. Er zijn momenten dat ik intens verdrietig kan zijn en dat mag ook. uiteindelijk zullen je tranen een helende werking hebben in je hart. Na een poosje heb ik me afgevraagd hoe zou hij willen dat ik hier mee omga. Verwacht hij dat ik boos blijf, of opgeef tja en vul maar in. Ik leer nu na maanden om te gaan met het feit dat dit een deel van mijn leven is.
Ik hoop dat ik je een beetje bemoedigen kan. Echt er komt een betere tijd maar neem vooral de tijd om te rouwen maar kies op een gegeven moment ook weer om voozrichtig de draad weer op te pakken. Je vader is vast heel erg trots op je. Ik wens je heel veel sterkt
Miel

25-07-2022 03:08

Hi Kim,
Nog geen 2 maanden geleden is mijn papa overleden door een auto ongeluk. Ik weet niet of je de berichten nog leest maar ik ben benieuwd hoe je dit “verwerkt” hebt of wat je heeft geholpen. Hoe gaat het nu met je? ❤️
Klaas

03-10-2023 16:14

Hoi,Allereerst gecondoleerd met het verlies van je vader.
Ik voel je volkomen en hoop dat alles alleen maar beter gaat gaan. Jammer dat het bedrijf niet voortgezet kan worden samen met je vader, maar hou de vertrouwen erin voor je vriend, dat gaat goed komen! Heel veel succes!

plotseling vader overleden

spap

Nancy

Monique

Ruth

teuntje

Miel

Klaas