Lieve Lex,
jij was zo ziek,en maakte je zorgen over mij hoe het moest als jij er niet meer was.
ik zei:maak je geen zorgen ik red me wel!!
ik vertelde allerlei verhalen wat ik zou gaan doen.
nu 14 maanden later,doe ik niets!!
ik sta op,zit de dag uit en huil.
na 1 jaar denkt iedereen dat ik het wel red.
terwijl het nu pas tot me doordringt dat jij nooit meer terugkomt.
ik mis je iedere seconde van de dag,mijn hart huilt,ik weet niet hoe ik het leven weer kan oppakken.
een leven zonder jou,ik vind er niets aan.
wat is de zin hiervan?
voor altijd jouw loes